22:1 Դարձեալ պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա առակօք:
| 22:1 And Jesus answered and spake unto them again by parables, and said:
|
22:2 Նմանեցաւ արքայութիւն երկնից առն թագաւորի որ արար հարսանիս որդւոյ իւրում:
| 22:2 The kingdom of heaven is like unto a certain king, which made a marriage for his son:
|
22:3 Եւ առաքեաց զծառայս իւր կոչել զհրաւիրեալսն ի հարսանիս, եւ ոչ կամեցան գալ:
| 22:3 And sent forth his servants to call them that were bidden to the wedding: and they would not come:
|
22:4 Դարձեալ առաքեաց այլ ծառայս եւ ասէ. Ասացէք հրաւիրելոցն. Ահաւասիկ զճաշ իմ պատրաստեցի, զուարակք իմ եւ պարարակք զենեալ են, եւ ամենայն ինչ պատրաստ է. եկայք ի հարսանիսս:
| 22:4 Again, he sent forth other servants, saying, Tell them which are bidden, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and [my] fatlings [are] killed, and all things [are] ready: come unto the marriage:
|
22:5 Եւ նոքա յուլացեալ գնացին, ոմն` յագարակ իւր, եւ ոմն` ի վաճառ իւր:
| 22:5 But they made light of [it], and went their ways, one to his farm, another to his merchandise:
|
22:6 եւ այլք կալան զծառայս նորա, թշնամանեցին եւ սպանին:
| 22:6 And the remnant took his servants, and entreated [them] spitefully, and slew:
|
22:7 Իսկ թագաւորն իբրեւ լուաւ, բարկացաւ, եւ առաքեաց զզօրս իւր եւ սատակեաց զսպանողսն զայնոսիկ, եւ զքաղաքն նոցա այրեաց:
| 22:7 But when the king heard [thereof], he was wroth: and he sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city:
|
22:8 Յայնժամ ասէ ցծառայս իւր. Հարսանիքս պատրաստ են, եւ հրաւիրեալքն չէին արժանի:
| 22:8 Then saith he to his servants, The wedding is ready, but they which were bidden were not worthy:
|
22:9 Արդ երթայք յանցս ճանապարհաց, եւ զորս միանգամ գտանիցէք` կոչեցէք ի հարսանիսս:
| 22:9 Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage:
|
22:10 Եւ ելեալ ծառայքն ի ճանապարհս` ժողովեցին զամենեսեան զոր եւ գտին, զչարս եւ զբարիս, եւ լցան հարսանիքն բազմականօք:
| 22:10 So those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests:
|
22:11 Եւ մտեալ թագաւորն հայել զբազմականօքն` ետես անդ այր մի որ ոչ էր զգեցեալ հանդերձ հարսանեաց:
| 22:11 And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment:
|
22:12 Եւ ասէ ցնա. Ընկեր, զիա՞րդ մտեր այսր, զի ոչ ունէիր հանդերձ հարսանեաց: Եւ նա պապանձեցաւ:
| 22:12 And he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding garment? And he was speechless:
|
22:13 Յայնժամ ասէ թագաւորն ցսպասաւորսն. Կապեցէք զդորա զոտս եւ զձեռս, եւ հանէք զդա ի խաւարն արտաքին. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց:
| 22:13 Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast [him] into outer darkness; there shall be weeping and gnashing of teeth:
|
22:14 զի բազումք են կոչեցեալք, եւ սակաւք` ընտրեալք:
| 22:14 For many are called, but few [are] chosen:
|