20:1 Քանզի նման է արքայութիւն երկնից առն տանուտեառն, որ ել ընդ առաւօտս ի վարձու ունել մշակս յայգի իւր:
| 20:1 Das Himmelreich ist gleich einem Hausvater, der am Morgen ausging, Arbeiter zu mieten in seinen Weinberg:
|
20:2 Եւ արկ վարձս մշակացն աւուրն դահեկան, եւ առաքեաց զնոսա յայգի իւր:
| 20:2 Und da er mit den Arbeitern eins ward um einen Groschen zum Tagelohn, sandte er sie in seinen Weinberg:
|
20:3 Եւ ելեալ զերրորդ ժամու` ետես այլս զի կային դատարկք ի հրապարակս:
| 20:3 Und ging aus um die dritte Stunde und sah andere an dem Markte müßig stehen:
|
20:4 Ասէ եւ ցնոսա. Երթայք եւ դուք յայգի իմ, եւ որ ինչ արժան իցէ` տաց ձեզ:
| 20:4 und sprach zu ihnen: Gehet ihr auch hin in den Weinberg; ich will euch geben, was recht ist:
|
20:5 Գնացին եւ նոքա. եւ դարձեալ ելեալ զվեց ժամու եւ զինն ժամու` արար նոյնպէս:
| 20:5 Und sie gingen hin. Abermals ging er aus um die sechste und die neunte Stunde und tat gleichalso:
|
20:6 Եւ զմետասաներորդ ժամու ելեալ եգիտ այլս զի կային դատարկք. ասէ եւ ցնոսա. Ընդէ՞ր կայք աստ զօրս ցերեկ դատարկք:
| 20:6 Um die elfte Stunde aber ging er aus und fand andere müßig stehen und sprach zu ihnen: Was steht ihr hier den ganzen Tag müßig:
|
20:7 Ասեն ցնա. Զի ոչ ոք կալաւ զմեզ ի վարձու: Ասէ ցնոսա. Երթայք եւ դուք յայգին, եւ որ ինչ արժան է` առնուցուք:
| 20:7 Sie sprachen zu ihm: Es hat uns niemand gedingt. Er sprach zu ihnen: Gehet ihr auch hin in den Weinberg, und was recht sein wird, soll euch werden:
|
20:8 Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, ասէ տէր այգւոյն ցգաւառապետ իւր. Կոչեա զմշակսն եւ տուր նոցա վարձս` սկսեալ ի յետնոցն մինչեւ ցառաջինսն:
| 20:8 Da es nun Abend ward, sprach der Herr des Weinberges zu seinem Schaffner: Rufe die Arbeiter und gib ihnen den Lohn und heb an an den Letzten bis zu den Ersten:
|
20:9 Իբրեւ եկին որք զմետասաներորդ ժամուն` առին մէն մի դահեկան:
| 20:9 Da kamen, die um die elfte Stunde gedingt waren, und empfing ein jeglicher seinen Groschen:
|
20:10 Եկեալ եւ առաջինքն` համարէին թէ աւելի առնուցուն, եւ առին մէն մի դահեկան եւ նոքա:
| 20:10 Da aber die ersten kamen, meinten sie, sie würden mehr empfangen; und sie empfingen auch ein jeglicher seinen Groschen:
|
20:11 Իբրեւ առին, տրտնջէին զտանուտեառնէն եւ ասէին թէ:
| 20:11 Und da sie den empfingen, murrten sie wider den Hausvater:
|
20:12 դոքա յետինքդ մի ժամ գործեցին, եւ հասարակորդս մեզ արարեր զդոսա, որ զծանրութիւն աւուրն բարձաք եւ զտօթ:
| 20:12 und sprachen: Diese haben nur eine Stunde gearbeitet, und du hast sie uns gleich gemacht, die wir des Tages Last und die Hitze getragen haben:
|
20:13 Նա պատասխանի ետ միում ի նոցանէ եւ ասէ. Ընկեր, չզրկեմ զքեզ, ո՞չ դահեկանի միոջ սակ արկեր ընդ իս:
| 20:13 Er antwortete aber und sagte zu einem unter ihnen: Mein Freund, ich tue dir nicht Unrecht. Bist du nicht mit mir eins geworden für einen Groschen:
|
20:14 առ զքոյդ եւ երթ, եթէ կամիմ յետնոցս տալ` որպէս եւ քեզ:
| 20:14 Nimm, was dein ist, und gehe hin! Ich will aber diesem letzten geben gleich wie dir:
|
20:15 Եթէ չիցէ՞ ինձ իշխանութիւն յիմսս առնել զինչ եւ կամիմ. կամ թէ ակն քո չա՞ր է, զի ես առատս եմ:
| 20:15 Oder habe ich nicht Macht, zu tun, was ich will, mit dem Meinen? Siehst du darum so scheel, daß ich so gütig bin:
|
20:16 Այսպէս եղիցին յետինք առաջինք, եւ առաջինք` յետինք. զի բազումք են կոչեցեալք, եւ սակաւք են ընտրեալք:
| 20:16 Also werden die Letzten die Ersten und die Ersten die Letzten sein. Denn viele sind berufen, aber wenige auserwählt:
|