7:0 Յաղագս քննութեան խղճի մտաց,
եւ ուղղութեան առաջադրութեան.
Ձայն սիրեցելոյն:
| 7:0 De discussione propriæ conscientiæ et emendationis proposito:
| 7:1 Ի վեր քան զամենայն, պարտ է քահանայի Աստուծոյ մատչել ‘ի քահանայագործել եւ յընդունել զայս խորհուրդ՝ բազում խոնարհութեամբ սրտի եւ ողոքական յարգանօք. լի հաւատով եւ բարեպաշտ դիտմամբ փառացն Աստուծոյ: Զգուշութեամբ քննեսջիր զխիղճ մտաց քոց, եւ ըստ կարի ճշմարիտ զղջմամբ եւ խոնարհ խոստովանութեամբ մաքրեալ սրբեսջիր, մինչեւ չունել կամ չգտանել ‘ի քեզ ծանր ինչ, որ ստգտանիցէ զքեզ եւ չհամարձակեցուսցէ ‘ի մատչել: Ստրջասջիր յամենայն մեղաց քոց առ հասարակ. եւ վասն հանապազորդ յանցուածոց առաւել լիցի քո զիղջ եւ հեծութիւն: Եւ եթէ ժամանակն ներէ, խոստովան լեր առաջի Աստուծոյ ‘ի շտեմարանս սրտի զամենայն կրից քոց թշուառութիւնս:
| 7:1 Super omnia cum summa humilitate cordis et supplici reverentia, cum plena fide et pia intentione honoris Dei, ad hoc Sacramentum celebrandum, tractandum et sumendum oportet Dei accedere Sacerdotem. Diligenter examina conscientiam tuam, et pro posse tuo vera contritione, et humili confessione eam nuda e clarifica, ita ut nil grave habeas, aut scias, quod te remodeat et liberum accessum impediat. Habeas displicentiam omnium peccatorum tuorum in generali, et pro quotidianis excessibus magis in spirituali doleas et gemas; et, si tempus patiturum, Deo in secreto cordis cunctas confidere passionum tuarum miserias:
| 7:2 Հեծեծեա եւ ողբա, զի դեռ այդպէս մարմնաւոր ես եւ աշխարհային. այդչափ անմեռ ‘ի կիրս. այդչափ լի խլրտմամբ ցանկութեանց. այդչափ անզգոյշ ‘ի զգայութիւնս արտաքինս. այդչափ սնոտի ցնորիւք ստէպ պաշարեալ. այդչափ յօժարամիտ առ արտաքինս. այդչափ հեղգասիրտ առ ներքինս. այդչափ թեթեւ ‘ի ծաղր եւ ‘ի ցոփութիւն. այդչափ խիստ ‘ի լալիւն եւ ‘ի զղջումն. այդչափ պատրաստական ‘ի թուլութիւն, եւ ‘ի մարմնոյ դիւրութիւն. այդչափ պղերգ ‘ի ճգունս եւ յեռանդն. այդչափ ընդվայրաքնին ‘ի լսել զնորալուրս, եւ ‘ի գեղոյ աչարձակութիւնս. այդչափ մեղկ ձեռնարկելոյ ‘ի խոնարհականս եւ յանարգս. այդչափ ցանկացող աւելաստացութեան. այդչափ ճիշդ ‘ի տալ. այդչափ ռիշտ ‘ի պահել. այդչափ անխորհուրդ ‘ի խօսս. այդչափ անժոյժ ‘ի լռել. այդչափ անհեթեթ ‘ի վարս. այդչափ դժպատեհ ‘ի գործս. այդչափ զեղխ ‘ի կերակուրս. այդչափ խուլ առ բանն Աստուծոյ. այդչափ արագ ‘ի հանգիստ. այդչափ յամր յաշխատութիւնս. այդչափ արթուն առ առասպելս. այդչափ քնէած առ սուրբ հսկմունս. այդչափ փութացող ‘ի կատարածն. այդչափ ապուշ ‘ի մտադրել. այդչափ հեղգ ‘ի կատարել զժամակարգութիւնս. այդչափ գաղջ ‘ի պատարագել. այդչափ ցամաք ‘ի հաղորդի այդչափ շոյտ ‘ի ցնդել զմիտս. այդչափ դանդաղ ‘ի հաւաքել. այդչափ դիւրաշարժ ‘ի բարկութիւն. այդչափ վաղվաղակ ‘ի զզուել զայլս. այդչափ յօժարամիտ ‘ի դատել. այդչափ սոպռ ‘ի յանդիմանել. այդչափ ուրախ ‘ի յաջողութիւնս. այդչափ տկար ‘ի վիշտս. այդչափ ստէպ բազում բարիս առաջադրես, եւ սակաւս ‘ի գործ դնես:
| 7:2 Ingemisce et dole, quod adhuc tam carnalis sis et mundanus, ita immortificatus a passionibus, tam plenus concupiscentiarum motibus, tam incustoditus in sensibus exterioribus, tam sæpe multis variis phantasiis implicatus, tam multum inclinatus ad exteriora, tam negligens ad interiora, tam levis ad risum et dissolutionem, tam durus ad fletum et compunctionem, tam promtus ad laxiora et carnis commoda, tam segnis ad rigorem et fervorem, tam curiosus ad nova capienda et audienda, et pulchra intuenda, tam remissus ad humilia et abjecta amplectenda, tam cupidus ad multa habenda, tam parcus ad dandum, tam tenax ad retinendum, tam inconsideratus in loquendo, tam incontinens ad tacendum, tam incompositus in moribus, tam importunus in actibus, tam effusus super cibum, tam surdus ad Dei verbum, tam velox ad quietem, tam tardus ad laborem, tam vigilans ad fabulas, tam somnolentus ad vigilias sacras; tam festinus ad finem, tam vagus ad attendendum, tam negligens in horis pervolvendis, tam tepidus in celebrando, tam aridus in communicando, tam cito distractus, tam raro tibi vene collectus, tam subito commotus ad iram, tam facilis ad alterius displicentiam, tam pronus ad judicandum, tam rigidus ad arguendum, tam lætus ad prospera, tam debilis in adversis, tam sæpe multa bona proponens, et modicum ad effectum perducens:
| 7:3 Զայս ամենայն, եւ զսոցին նման քո պակասութիւնս, բազում ցաւովք եւ տկարութեան քո տաղտկանօք խոստովանեալ եւ ողբացեալ, հաստատութեամբ առաջադրեա յամենայնի ուղղել զվարս քո. եւ ‘ի լաւ անդր յառաջադէմ լինել: Ապա լիուլի նուիրմամբ եւ անթերի կամօք մատո զանձն քո ‘ի պատիւ անուան իմոյ՝ ‘ի սեղան սրտի քո հանապազորդ ողջակէզ, զմարմին քո եւ զհոգի ինձ յանձն արարեալ հաւատարմութեամբ. որպէս զի ըստ արժանեաց արժանասցիս մատչել ‘ի մատուցանել Աստուծոյ զպատարագ, եւ զխորհուրդ մարմնոյ իմոյ ընդունել ‘ի փրկութիւն:
| 7:3 His et aliis defectibus tuis cum dolore et magna displicentia propriæ infirmitatis confessis ac deploratis firmum statue propositum semper emendandi vitam tuam, et in melius proficiendi. Deinde cum plena resignatione, et integra voluntate offer te ipsum in honore nominis mei in ara cordis tui holocastum peretuum, corpus tuum scilicet, et animam mihi fideliter commitendo, quatenus sic digne merearis ad offerendum Deo sacrificium accedere, et Sacramentum Corporis mei salubriter suscipere:
| 7:4 Զի չիք նուէր ընտրելագոյն, եւ մեծ եւս հատուցումն ‘ի քաւել զմեղս, քան զնուիրել զանձն Աստուծոյ մաքրութեամբ եւ ամբողջութեամբ ընդ նուիրագործութեան մարմնոյն Քրիստոսի ‘ի պատարագի եւ ‘ի հաղորդութեան: Եթէ արասցէ մարդ՝ որ ինչ անկ է նմա, եւ ստուգութեամբ ապաշաւեսցէ, քանիցս անգամ վասն թողութեան եւ շնորհաց առ իս մատչիցի, կենդանի եմ ես, ասէ տէր, որ ոչ կամիմ զմահ մեղաւորին, այլ զդառնալ նորա եւ զկեալ. զի զմեղս նորա ոչ եւս յիշեցից, այլ ամենայն թողցի նմա:
| 7:4 Non est enim oblatio dignior, et satisfacio major pro peccatis diluendis quam se ipsum pure et integre cum oblatione Corporis Christi in missa et in communione Deo offerre. Si homo fecerit quod in se est, et vere pœnituerit, quotiescumque pro venia et gratia ad me accesserit: Vivo ego, dicit Dominus qui nolo mortem peccatoris, sed magis ut convertatur et vivat, quoniam peccatorum suorum non recordabor amplius, sed cuncta sibi indulta erunt:
|
Copyright (C) 2008-2022 |