Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency
Գրք. 4, Գլ. 10   [Յաղագս Խորհրդոյ Հաղորդութեան]Գրք. 4., Գլ. 10   [De devota exhortatione ad sacram Corporis Christi communionem]


10:0 Յաղագս թէի սուրբ հաղորդութենէ չէ պարտի բաց կալ դիւրաւ. Ձայն սիրեցելոյն:

10:0 Quod sacra Communio de facili non est reliquenda:

10:1 Պարտ է քեզ ստէպ դիմել յաղբիւր շնորհաց եւ աստուածային ողորմութեան, յաղբիւր բարութեան եւ ամենայն մաքրութեան. զիի կրից քոց եւ յախտից բուժեսցիս, եւ ընդդէմ ամենայն փորձութեանց եւ պատրանաց բանսարկուին զօրագոյն եւ հսկողագոյն գտցիս: Գիտելով թշնամւոյն՝ թէ մեծ պտուղ եւ դեղ բժշկութեան կայի սուրբ հաղորդութեան, ամենայն իրօք եւ պատճառանօք ջանայ զհաւատացեալս եւ զառաքինիս ըստ կարի յետս ընկրկել եւ խափանել անտի:

10:1 Frequenter recurrendum est ad fontem gratiæ et divinæ misericordiaæ, ad fontem bonitatis et totius puritatis, quatenus a passionibus tuis et vitiis curare valeas, et contra universas tentationes et fallacias diaboli fortior atque vigilantior effici merearis. Inimicus sciens fructum et remedium maximum in sacra Communione positum, omni modo et occasione nititur fideles et devotos quantum prævalet retrahere et impedire:

10:2 Քանզի են ոմանք, որքի պատրաստել զանձինս առ սուրբ հաղորդութիւն, չար եւս զգան յանձինս զսատանայի ներգործութիւնս: Ինքնին այսն չար, որպէս գրիի գիրս Յոբայ, գայ խառնի ընդ որդիսն Աստուծոյ. զի չարութեամբ իւրով, որպէս սովորութիւն է նորա, խռովեցուսցէ զնոսա կամ կարի իմն երկեցուսցէ եւի տարակոյս արկանիցէ. որպէս զի զախորժակ նոցա նուազեսցէ, կամ զհաւատս նոցա պատերազմաւ կարճեսցէ. զի թերեւս իսպառի հաղորդութենէի բաց կացցեն, կամ գաղջութեամբ յայն մատչիցին: Այլ ոչինչ է պիտոյ հոգալ վասն խորամանկութեանց նորա եւ ցնորից, որչափ եւ զազրոտի իցեն եւ գարշելի: Այլ զամենայն ցնորս նորա պարտ է շրջելի նորին գլուխ: Արհամարհել պարտ է զեղկելին, եւ ծիծաղիլ զնովաւ. եւ ոչ վասն յարձակմանց նորա եւ խռովութեանցն յարուցելոց՝ ‘ի բաց կալի սուրբ հաղորդութենէ:

10:2 Cum enim quidam sacræ Communioni disponunt, pejores Satanæ immissiones et illusiones patiuntur. Ipse namque Spiritus, ut in Job scribitur, venit inter filios Dei, ut solita ejus nequitia perturbet, aut timidos nimium reddat et perplexos, quatenus fructus eorum affectuum minuat vel fidem impugnando auferat, si forte aut omnino Communionem relinquant, aut cum tepore accedant. Sed non est quidquam curandum de versutiis et phantasiis illius quantumlibet turpibus et horrendis, sed cuncta phantasmata in caput ejus sunt retorquenda. Contemnendus est miser, et deridendus, nec propter insultus ejus et Commotiones, quas suscitat, sacra est omnittenda Communio:

10:3 Խափանէ յոլովակի եւ կարի իմն հոգ յորդեռանդն լինելոյ, եւ վարանք խոստովանելոյ: Այլ դու արա ըստ խրատու իմաստնոց, եւի բաց թօթափեա զվարանս եւ զխղճահարութիւն. զի խափանարար է շնորհին Աստուծոյ, եւ եղծիչ եռանդեան մտաց: Վասն դոյզն ամբոխման կամ ծանրութեան մի՛ թողուր զհաղորդութիւնն սուրբ. այլ փութա խոստովանիլ, եւ ամենեցուն առ քեզ յանցուցելոց մտադիւր ներումն շնորհեա: Ապա թէ քոյ յանցուցեալ իցէ առ ոք, խոնարհութեամբ թողութիւն խնդրեա, եւ Աստուած մտադիւր ներեսցէ քեզ:

10:3 Sæpe etiam impedit nimia sollicitudo pro devotione habenda et anxietas quædam de confessione facienda. Age secundum consilium sapientum; et depone anxietatem et scrupulum, quia gratiam Dei impedit et devotionem mentis destruit. Propter aliquam parvam tribulationem vel gravitatem sacram ne dimittas Communionem; sed vade citius conteri et omnes offensiones aliis libenter indulge. Si vero aliquem offendisti tu, tu veniam humiliter deprecare: et Deus libenter indulgebit tibi:

10:4 Զի՞նչ օգուտ է ընդերկար յամեցուցանել զխոստովանութիւն, կամ յապաղել զսուրբ հաղորդութիւնն: Մաքրեա զքեզ փութանակի, թուք վաղվաղակի արտաքս զթոյնն, փութա առնուլ դեղ բժշկութեան, եւ առողջագոյն լիցիս՝ քան եթէ յապաղէիր ընդերկար: Եթէ այսօր վասն այս ինչ իրաց թողուս, գուցէ վաղիւ մեծ եւս ինչ իրք դիպեսցին: Եւ այսպէս հնար է քեզ ընդերկարի հաղորդութենէի բաց կալ, եւ առաւել եւս անարժան գտանել: Որչափ վաղագոյն հնար է՝ յայժմու ծանրութենէ եւ հեղգութենէ սթափեաց. զի ոչինչ օգուտ է ընդերկարի վարանս լինել եւի ծուփս տատանիլ, եւ վասն օրըստօրէ խափանածոյ՝ յաստուածայնոցի բաց հրաժարել: Նա՝ վնաս մեծ է ընդերկարի հաղորդութենէի բաց կալ. քանզի եւ ծանր թմրութիւն գիտէ ածելի վերայ: Ո՜վ աղէտիցս. զի են գաղջք եւ ցոփք, որք մտադիւր յապաղեն զխոստովանութիւնն. եւ զհաղորդութիւնն սուրբ վասն այնր յամեցուցանել կամին, զի մի՛ հարկ լիցի նոցա զգուշագոյն պահպանութեան անձանց միտ դնել:

10:4 Quid prodest diu tardare confessionem, aut sacram differre Communinem? Expurga te quam primum; exspue velociter venenum, festina recipere remedium, et senties melius, quam si diu distuleris. Si hodie propter istud distuleris, cras fositan illud magis eveniet, et sic diu posses a Communione impediti et magis ineptus fieri. Quanto citius vales, a præsenti gravitate et inertia te excutias, quia nihil importat diu anxiari, diu cum tribulatione transire et ob quotidiana obstacula se a divinis sequestrare, immo plurimum nocet diu Communionem: protelare: nam et gravem torporem consuevit induceret. Proh dolor, quidam tepidi et dissoluti moras confitendi accipiunt libenter, et Communionem sacram idcirco differre cupiunt, ne ad majorem sui custodiam se dare teneantur:

10:5 Բա՜բէ. ո՛րպէս սակաւ է սոցա սէր, եւ ո՛րպէս տկար եռանդն, որք զսուրբ հաղորդութեամբ այդպէս հարեւանցիկ առնեն: Քանի՜ երջանիկ է նա եւ աստուածահաճոյ, որ այնպէս կեայ եւ այնպէս մաքուր պահէ զիւր խիղճ մտաց, մինչեւ յամենայն օր հաղորդելոյ պատրաստ էր եւ յօժարամիտ, եթէ օրէն էր նմա, եւ եթէ անըստգիւտ հնար էր առնել: Եթէ ոք երբեմն հրաժարէ խոնարհութեան աղագաւ, եւի սակս օրինաւոր ինչ խափանածոյ, գովելի է նորա յարգ. բայց եթէ թմրութիւնի ներքս սպրդեսցի, այնպիսւոյն սթափել պարտ է, եւ առնել որ ինչ հնար է յիւրն կողմանէ. եւ տէր զօրավիգն լիցի ըղձման նորա վասն բարեյօժարութեանն, յոր առաւելապէս հայի:

10:5 Heu, quam modicam charitatem, et debilem devotionem habent, qui sacram Communionem tam faciliter postponunt. Quam felix illle et Deo acceptus habetur, qui sic vivit, et tali puritate conscientiam suam custodit, ut etiam omni die communicare paratus et bene affectatus esset, si ei liceret, et sine nota agere posset. Si quis interdum abstinet humilitatis gratia, aut legitima impediente causa, laudandus est de reverentia. Si autem torpor obrepserit, seipsum excitare debet et facere quod in se est, et Dominus aderit desiderio suo pro bona voluntate, quam specialiter respicit:

10:6 Իսկ թէ օրինօք խափանի, պինդ կալցի յամենայնի զբարեյօժարութիւնն եւ զբարեպաշտ կամս հաղորդելոյ. եւ այնպէս ոչ վրիպեսցիի պտղոյ սուրբ խորհրդոյն: Զի մարթ է ամենայնի, որ ջերմեռանդն իցէ, յամենայն օր եւ յամենայն ժամի հոգեւորական հաղորդութիւն Քրիստոսի անարգել մատչել յօգուտ: Բայց եւ պարտ է նմա յաւուրս ինչ եւի սահմանաւոր ժամանակս զմարմին փրկչի իւրոյ ըղձակաթ յարգանօքի սուրբ խորհրդեանն ճաշակել, եւ առաւել գովութեան եւ փառացն Աստուծոյ փոյթ ունել քան զիւր մխիթարութիւն խնդրել: Քանզի խորհրդաբար հաղորդի եւ յաներեւոյթս կերակրի, քանիցս անգամ ոք զմարդեղութեանն Քրիստոսի զխորհուրդ եւ զչարչարանս նորա սրտի մտօք յիշատակէ, եւի սէր նորա բորբոքի:

10:6 Cum vero legitime præpeditus est, habebit semper bonam voluntatem et piam intentionem communicandi: et sic non carebit fructu Sacramenti. Potest enim quilibet devotus omni die et omni hora ad spiritualem Christi Communionem salubriter et sine prohibitione accedere. Et tamen certes diebus statuto tempore Corpus sui Redemntoris cum affectuoso reverentia sacramentaliter debet suscipere et magis laudem Dei et honorem prætendere, quam suam consolationem quærere. Nam toties mystice communicat et invisibiliter, reficitur, quoties incarnationis Christi mysterium passionemque devote recolit, et in amorem ejus accenditur:

10:7 Որ ոչն պատրաստի, բայցի գալ տօնի կամի ստիպել սովորութեան, այնպիսին յոլովակի անպատրաստ գտանի: Երանի՜ այնմ՝ որ մատուցանէ տեառն զանձն յողջակէզ, քանիցս անգամ պատարագէ կամ հաղորդի: Ի պատարագելդ մի՛ լիցիս կարի երկար կամ արագ. այլ զհասարակաց՝ ընդ որս գտանիս՝ պահեա զբարիոք սովորութիւն: Մի՛ լիցի քեզ բերել յայլս ձանձրութիւն եւ տաղտկութիւն. այլ զհասարակաց կա՛լ զշաւիղ՝ ըստ նախնեացն օրինադրութեան. եւ առաւել այլոց օգտի խնամ կալջիր, քան քում եռանդն եւ ախորժակի:

10:7 Qui autem se non præparat aliter, nisi instante festo vel consuetudine compellente sæpius imparatus erit. Beatus, qui se Domino in holocaustum offert, quoties celebrat, aut communicat. Non sis in celebrando nimis prolixus aut festinus; sed serva communem bonum modum eorum, cum quibus vivis. Non debes aliis generare molestiam et tædium, sed communem serva viam secundum amorem institutionum, et potius aliorum servire utilitati, quam propriæ devotini, vel affectui:



Copyright (C) 2008-2022