Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency
Գրք. 3, Գլ. 57   [Յաղագս Ներքին Մխիթարութեան]Գրք. 3., Գլ. 57   [De interna consolatine]


57:0 Թէ չէ պարտ մարդոյ կարի իմն լքանել, յորժամ դիպի նմաի պակասութիւնս ինչ սահել:

57:0 Quod homo non sit nimis dejectus, quando labitur in aliquos defectus:

57:1 Որդեակ, առաւել հաճոյ են ինձ համբերութիւն եւ խոնարհութիւնի վիշտս, քան զբազում մխիթարութիւն եւ եռանդնի յաջողուածս: Զի՞ է զի տրտմեցուցանէ զքեզ խուն ինչ զրոյց ասացեալ զքէն: Թէ աւելի եւս լինէր, չէր արժան քեզ խռովիլ: Բայց արդ թո՛ղ դու, եւ զանց արա. չէ առաջին, եւ ոչ նոր ինչ, այլ եւ ոչ վերջին, եթէ կեցցես ընդ երկար: Քաջ ես դու, ցորչափ ոչ դիպի ինչ վիշտ. խոհական ես եւի խրատել զայլս, եւ գիտես քաջալերել բանիւք. այլ իբրեւ գայ յանկարծակի նեղութիւն առ դուրս քո, եւի խրատուէ եւի քաջալերութենէ վերջացեալ գտանիս: Հայեացի մեծ տկարութիւնդ, զորոյ ստէպ առնուս զչափի դոյզն դէպս: Բայց առ փրկութիւն քո գործին այս ամենայն, եւ որ սոցին նման պատահարք:

57:1 Fili, magis placent patientia et humilitas in adversis, quam multa consolatio et devotio in prosperis. Ut quid te contristat parvum factum contra te dictum? Si amplius fuisset, commoveri non debuisses. Sed nunc dimitte transire: non est primum nec novum nec ultmum erit, si diu vixeris. Satis virilis es, quamdiu nil obviat adversi; bene etiam consulis et alios nosti roborare verbis: sed cum ad januam tuam venit repentina tribulatio, deficis consilio et robore. Attende magnam fragilitatem tuam, quam sæpius experiris in modicis objectis: tamen pro salute tua ista fiunt:

57:2 Հա՛ն ըստ կարիի սրտէ. եւ թէ երգիծոյց ինչ, մի՛ իսպառ լքուսցէ, եւ մի՛ ընդ երկար պաշարեսցէ: Գէթ համբեր երկայնմտութեամբ, թէ ոչ կարես խնդութեամբ: Թէպէտ եւ դժուարահաճ եսի լսել, եւ գայի քեզ ցասումն, դու ժուժեա. եւ մի՛ թողուր թէ անկարգ ինչ ելցէի բերանոյ քումմէ, յորմէ գայթակղեսցին փոքունք: Վաղվաղակի զիջցի զայրոյթն գրգռեալ, եւ դառնութիւնն ներքին քաղցրասցի՝ ‘ի դառնալ շնորհի: Կենդանի եմ ես, ասէ տէր, զի պատրաստ եմ օգնել քեզ, եւ առաւել քան զսովորականն մխիթարել, եթէ յիս յուսասցիս, եւ ջերմ առ իս կարդայցես:

57:2 Cum hæc et similia contingunt, pone te ut melius nosti ex corde; et si tetigerit tribulatio, non tamen dejiciat nec diue implicet. Ad minus sustine patienter, si non potes gaudenter. Et si minus libenter audis et indignationem sentis, reprime te, nec patiaris aliquid inordinatum ex ore tuo exire, unde parvuli scandalizentur. Cito conquiescet commotio excitata, et dolor internus revertente gratia dulcorabitur. Adhuc vivo ego, dixit Dominus; juvare te paratus sum et solito amplius consolari, si confisus fueris in me, et devote invocaveris me:

57:3 Քաջալերեա՛ց, մենազինեալի մեծագոյն համբերութիւն: չես գլխովին զրաջան, թէ ուրեք երբէք նեղեալ գտանիս կամ մեծապէս փորձեալ: Մարդ ես դու, եւ ոչ Աստուած. մարմին ես, եւ ոչ հրեշտակ: Զիա՞րդ հնար էր քեզ միշտի նոյն սահման առաքինութեան կալ մնալ. որ ոչ վիճակեցաւ այս՝ ոչ հրեշտակաց յերկինս, եւ ոչ նախամարդոյնի դրախտի: Ես եմ՝ որ զտրտմեալս քաջալերութեամբ կանգնեմ, եւ զորս ճանաչեն զտկարութիւն իւրեանց՝ յաստուածութիւն իմ վերբերեմ:

57:3 Animæquior esto et ad majorem sustinentiam accingere. Non est totum frustratum, si te sæpius percipis tribulatum vel graviter tentatum. Homo es, et non Deus; caro es, et non Angelus. Quomodo tu posses semper in eodem statu virtutis permanere, quando hoc defuit Angelo in cælo, et primo Homini in paradiso, quid non diu steterunt? Ego sum qui mærentes erigo sospitate, et suam cognoscentes infirmitatem ad meam provoco divinitatem:

57:4 Տէր, օրհնեալ է բան քո, քաղցրի քիմս իմ քան զմեղր եւ զխորիսխ: Զի՞նչ առնել էր ինձ յայնչափ նեղութիւնս եւի վիշտս իմ, թէ ոչ զօրացուցանէին զիս բանք քո սուրբ: Այսուհետեւ զի՛ փոյթ է, թէ զի՛նչ եւ ո՛րչափ ինչ կրիցեմ. միայն թէի նաւահանգիստ փրկութեան հասանիցեմ: Տուր վախճան բարի, տուր երջանիկ փոխումն յաշխարհէ աստի: Յիշեա զիս Աստուած իմ, եւ առաջնորդեա ինձ ընդ ճանապարհ ուղիղ յարքայութիւն քո, ամէն:

57:4 Domine, benedictum sit verbum tuum, dulce super mel et favum ori meo. Quid facerem in tantis tribulationibus et angustiis meis, nisi me confortares tuis sanctis sermonibus? Dummodo tandem ad portum salutis perveniam, quid mihi curæ est, quæ et quanta passus fuero? Da finem bonum et da felicem ex hoc mundo transitum. Memento mei, Deus meus, et dirige me recto itinere in regnum tuum. Amen:



Copyright (C) 2008-2022