49:0 Յաղագս փափաքման յաւիտենական
կենաց, եւ թէ քանի՛ բարիք
խոստացեալ են պատերազմողաց:
| 49:0 De desiderio æternæ vitæ, et quanta sint certantibus præmia promissa:
| 49:1 Որդեակ, իբրեւ յանձին զգաս փափաք յաւիտենական երանութեան ‘ի վերուստ ‘ի քեզ հեղեալ , եւ ցանկաս ‘ի մարմնոյ աստի ելանել՝ առ վայելելոյ ‘ի փառս իմ, յորում չիք շրջելոյ ստուեր, ընդարձակեա զսիրտ քո, եւ ամենայն ըղձմամբ ընկալ զսուրբ զայս ազդեցութիւն: Մատո բազում շնորհակալութիւն վերնում բարութեան, որ այսպէս առ քեզ գթասիրէ, գթութեամբ այց առնէ, բորբոքմամբ զարթուցանէ, հզօրեղապէս օգնէ, զի մի՛ քոյին ծանրութեամբ յերկրաւորս սահեսցիս: Զի ոչ եթէ քոյին խոկմամբ համ ջանիւ զայդ ընդունիս, այլ լոկով հաճութեամբ վերնական շնորհաց եւ աստուածայինն ակնարկութեան. զի յառաքինութիւնս եւ յառաւել եւս խոնարհութիւն յառաջադէմ լիցիս, եւ ‘ի մրցմունս որ առաջի կան՝ զանձն պատրաստեսցես. եւ զի սրտի մտօք յիս յարիլ, եւ փոյթեռանդն կամօք ծառայել՝ փոյթ յանձին կալցիս:
| 49:1 Fili mi, cum tibi desiderium æternæ beatitudinis desuper infundi sentis, et de tabernaculo corporis exire concupiscis, ut claritatem meam sine vicissitudinis umbra contemplari possis, dilata cor tuum, et omni desiderio hanc sanctam inspirationem suscipe. Redde amplissimas supernæ bonitati gratias, quæ tecum sic dignanter agit, clementer visitat, ardenter excitat, potenter sublevat, ne proprio pondere ad terrena labaris. Neque enim hoc cogitatu tuo aut conatu accipis, sed sola dignatione supernæ gratiæ et divini respectus, quatenus in virtutibus, et majori humilitate proficias et ad futura certamina te præpares mihique toto cordis affectu adhærere et serventi voluntate studeas deservire:
| 49:2 Որդեակ, բազում անգամ վարի հուր, այլ ոչ անծուխ վերանայ բոցն: Սոյնպէս եւ ոմանց ցանկութիւնք յերկնայինսն բորբոքին, սակայն ‘ի փորձութենէ մարմնական ախորժակաց չեն ինչ զերծ: Վասն այսորիկ եւ ոչ սոսկ ‘ի պատիւ Աստուծոյ գործեն, յորժամ անձկանօք խնդրեն ինչ ‘ի նմանէ: Այսպիսի է յոլովակի եւ քոյդ ցանկութիւն, զորմէ ասացեր թէ յոյժ է թախանձական: Զի չէ ինչ յստակ եւ կատարեալ, որ անձին դիւրութեամբ է շաղախեալ:
| 49:2 Fili, sæpe ignis ardet, sed sine fumo flamma non ascendit. Sic et aliquorum desideria ad cælestia flagrant et tamen a tentatione carnalis affectus liberi non sunt. Idcirco nec omnino pure pro honore Dei agunt quod tam desideranter ab eo petunt. Tale est et sæpe desiderium tuum, quod insinuasti fore tam importunum. Non enim est hoc purum et perfectum, quod propria commoditate est infectum:
| 49:3 Հայցեա, ոչ զայն որ քեզ է հեշտալի եւ դիւր, այլ որ ինձ է ընդունելի եւ ‘ի պարծանս: Զի թէ ուղիղ դատիս, պարտ է քեզ զիմ կարգաւորութիւն քան զքոյդ ցանկութիւն եւ քան զամենայն ցանկալիս վերադասել, եւ այնմ զհետ երթալ: Գիտեմ զցանկութիւն քո, եւ լուայ զհեծութիւնս քո անդադարս. այժմէն կամէիր լինել յազատութեան փառաց որդւոցն Աստուծոյ. այժմէն ցանկալի են քեզ յարկքն յաւիտենականք եւ գաւառն երկնային լի խնդութեամբ: Բայց չեւ է հասեալ ժամն այն, այլ կայ դեռ ժամանակ. այս է, ժամանակ պատերազմի, ժամանակ վաստակոց եւ հանդիսի: Ըղձանաս վայելել ‘ի գերակայ բարին. այլ չես կարող այդմ հասանել առ այժմ: Ես ինքն եմ. կա՛ց մնա ինձ, ասէ տէր, մինչեւ եկեսցէ արքայութիւնն Աստուծոյ:
| 49:3 Pete non quod tibi est delectabile et commodum, sed quod mihi acceptabile atque honorificum; quia si recte judicas meam ordinationem tuo desiderio, et omni desiderato præferre debes, ac sequi. Novi desiderium tuum, et frequentes gemitus audivi. Jam velles esse in libertate gloriæ filiorum Dei, jam te delectat domus æterna, et cælestis patria gaudio plena. Sed nondum venit hora ista; sed est adhuc, est aliud temus belli, videlicet tempus laboris et robatinis. Optas summo repleri bono, sed non potes hoc assequi modo. Ego sum, exspecta me, dicit Dominus, donec veniat regnum Dei:
| 49:4 Մնայ քեզ դեռ փորձիլ յերկրի, եւ մարզիլ ‘ի մարզս բազումս: Տացի քեզ երբեմն մխիթարութիւն այլ ոչ կշտապինդ յագուրդ: Ապա զօրացիր եւ քաջ լեր ‘ի գործել եւ ‘ի կրել զհակառակս բնութեան: Պարտ է քեզ զգենուլ զնոր մարդն, եւ փոխիլ յայր յայլ: Պարտ է քեզ յոլովակի առնել զոր ոչ կամիս, եւ թողուլ զոր կամիս: Այլոց հաճոյք յառաջ երթիցեն, եւ քոց հաճոյից ոչ յաջողեսցի: Այլոց բանք լսելի լիցին, եւ քո բանք յոչինչ համարեսցին: Խնդրեսցեն այլք եւ առնուցուն, դու խնդրեսցես եւ ոչ ընկալցիս ինչ:
| 49:4 Probandus es adhuc in terris et in multis exercitandus. Consolatio interdum tibi dabitur, sed copiosa satietas non concedetur. Confortare igitur et esto robustus, tam in agendo quam in patiendo naturæ contraria. Oportet te novum induere hominem, et in alterum virum mutari. Oportet te sæpe agere quod non vis, et quod vis oportet te relinquere. Quod aliis placet, processum habebit; quod tibi placet, ultra non proficiet. Quod alii dicunt, audietur; quod tu dicis, pro nihilo computabitur. Patent alii, et accipient; tu petes nec impetrabis:
| 49:5 Եղիցին այլք մեծարոյ ‘ի բերան մարդկան, այլ զքէն լռութիւն լիցի: Այլոց յանձն եղիցի այս ինչ կամ այն ինչ, այլ դու համարեսցիս անպիտան առ ամենայն: Վասն այսորիկ բնութիւնն երբեմն տխրեսցի. եւ մեծ իմն է, թէ անմռունչ տարցիս: Յայսմ ամենայնի եւ յորս սոցին նման են՝ փորձի հաւատարիմ ծառայ տեառն, եթէ կարող իցէ ուրանալ եւ մեռուցանել զանձն յամենայնի: Ոչ յիմիք այնպէս պիտոյ է քեզ մահանալ, որպէս ‘ի տեսանել եւ ‘ի կրել զհակառակն կամաց քոց. եւս առաւել յորժամ հրամայեալքն քեզ դժպատեհ եւ անպիտան թուիցին: Եւ վասն զի չիշխես ընդդէմ կալ բարձրագոյն իշխանութեան՝ ընդ տէրութեամբ լեալ, վասն այսորիկ խիստ թուի քեզ ըստ հաճոյից այլոց գնալ, եւ զամենայն զքո կարծիս թողուլ:
| 49:5 Erunt alii magni in ore hominum; de te autem tacebitur. Aliis hoc vel illud committetur, tu autem ad nihil utilis judicaberis. Nam propter alium natura contristabitur, sed magnum fructum sibi silens reportabit. In his et similibus multis probari solet fidelis Domini servus, qualiter se in omnibus abnegare, et in omnibus frangere quærit. Vix est aliquid tale, in quo tantundem mori indiges, sicut videre et pati, quæ voluntati tuæ adversa sunt; maxime autem cum disconvenientia, et quæ minus tibi utilia apparent, fieri jubentur. Et quia non audes resistere altiori potestati, sub dominio constitutus, ideo durum tibi videtur ad nutum alterius ambulare, et omne proprium sentire omittere:
| 49:6 Այլ յուշ լիցի քեզ, որդեակ, վաստակոցդ այդոցիկ պտուղ, եւ վաղահաս վախճան, եւ հատուցումն մեծ յոյժ. եւ ոչ լիցի քեզ խոժոռութիւն, այլ համբերութեան քո արիական քաջալերութիւն: Զի եւ փոխանակ դոյզն այս կամաց՝ յորմէ արդ կամակար հրաժարես, եղիցին միշտ կամք քո յերկինս: Վասն զի անդ գտցես զամենայն՝ զոր կամիս, զամենայն՝ որում ցանկալ զօրես: Անդ եղիցի քեզ ստացութիւն ամենայն բարեաց, առանց ինչ երկիւղի կորուսանելոյ: Անդ կամք քո միաբան միշտ ընդ իմումս, ոչինչ իմիք ըղձանայցէ օտարի կամ առանձնաւորի: Անդ ոչ ոք քեզ ընդդէմ դարձցի, ոչ ոք զքէն քրթմնջեսցէ, ոչ ոք խափանեսցէ, ոչինչ խոչ լիցի. այլ ամենայն ցանկալիք միանգամայն լիցին յանդիման, եւ զամենայն ախորժակս քո հանգուսցեն եւ լցուսցեն իսպառ: Անդ հատուցից փառս՝ փոխանակ արհամարհանաց, հանդերձ պարծանաց՝ փոխանակ տրտմութեան, եւ փոխանակ յետին տեղւոյն՝ զգահոյս արքայութեան յաւիտեան: Անդ երեւեսցի պտուղ հնազանդութեան, ուրախ եղիցին ճգունք ապաշխարութեան, եւ խոնարհ հպատակութիւն պսակեսցի փառօք:
| 49:6 Sed pensa, fili, horum fructum laborum, celerem finem atque præmium nimis magnum, et non habebis inde gravamen, sed fortissimum patientiæ tuæ solamen. Nam et pro modica hac voluntate, quam modo sponte deseris, habebis semper voluntatem tuam in cælis. Ibi quippe invenies omne quod volueris, omne quod desiderare potes. Ibi aderit tibi totius facultas boni sine timore amittendi. Ibi voluntas tua una semper mecum; nil cupies extraneum vel privatum. Ibi nullus resistet tibi, nemo de te conqueretur, nemo te impediet, nihil obviabit: sed cuncta desiderata simul erunt præsentia, totumque tuum affectum reficient, et adimplebunt usque ad summum. Ibi reddam gloriam pro contumelia perpessa, pallium laudis pro mærore, pro loco novissimo sedem regni in sæcula. Ibi apparebit fuctus obedientiæ; gaudebit labor pœitentiæ, et humilis subjectio coronabitur gloriose:
| 49:7 Ապա այսուհետեւ խոնարհեցո զքեզ հլութեամբ ընդ ամենեցուն ձեռամբ. եւ մի՛ լիցի քեզ փոյթ թէ ո՛ է որ զայս ասէ կամ հրամայէ: Այլ այսմ առաւելապէս փոյթ կալջիր, զի եթէ առաջնորդն եւ եթէ ‘ի կրտսերաց ոք կամ ‘ի հաւասարակցաց խնդրեսցէ ինչ ‘ի քէն կամ ակնարկի արասցէ, զամենայն ընկալցիս ‘ի բարի, եւ միամիտ սրտիւ ջանասցիս կատարել: Խնդրեսցէ ոք զայս ինչ, եւ այլ ոք զայն ինչ. պարծեսցի սա յայս ինչ, եւ նա յայն ինչ, եւ բիւրք յաճախեսցեն նմա գովութիւնս: Բայց դու ոչ յայս ինչ եւ ոչ յայն ինչ, այլ յարհամարհանս քո խնդա, եւ ‘ի հաճոյս եւ ‘ի պատիւ իմ միայն: Այսմ ցանկա, զի եթէ ‘ի կեանս եւ եթէ ‘ի մահու միշտ փառաւորեսցի ‘ի քեզ Աստուած:
| 49:7 Nunc ergo te inclina humliter sub omnium manibus, nec sit curæ, quia hoc dixerit, ve jusserit: sed hoc magno opere curato, ut sive Prælatus, sive minor au æqualis aliud a te exposcerit vel innuerit, pro bono totum accipias, et sincera voluntate studeas adimplere. Quærat alius hoc, alius illud; glorietur ille in illo, et iste in isto; laudenturque millies mille, tu autem nec isto nec illo: sed tui ipsius gaude contemtu, et in mei solius beneplacito ac honore. Hoc optandum est tibi, ut sive per vitam sive per mortem Deus semper in te glorificetur:
|
Copyright (C) 2008-2022 |