44:0 Յաղագս չձգելոյ յանձն զարտաքինս:
| 44:0 De non attrahendo res exteriores:
| 44:1 Որդեակ, պարտ է քեզ ‘ի բազումս անգիտող լինել, եւ համարել զանձն որպէս մեռեալ ‘ի վերայ երկրի, եւ որում աշխարհ ամենայն ‘ի խաչ ելեալ իցէ: Պարտ է եւ առ բազում ինչ լինել որպէս խուլ, եւ զքո խաղաղութենէդ խորհիլ: Լաւ է զաչս յոչ հաճոյից ‘ի բաց դարձուցանել, եւ իւրաքանչիւրում զիւր կարծիս թողուլ, քան բանակռիւ լինել: Եթէ բարւոք ես ընդ Աստուծոյ, եւ ‘ի դատաստան նորա հայիս, դիւրին լիցի քեզ պարտութիւն յանձն առնուլ:
| 44:1 Fili, oportet te in multis esse inscium et æstimare te tamquam mortuum super terram et cui mundus totus crucifixus sit. Multa etiam oportet surda aure pertransire et quæ tuæ pacis sunt magis cogitare. Utilius est oculos a rebus displicentibus avertere, et unicuique suum sentire relinquere, quam contentiosis sermonibus deservire. Si bene steteris cum Deo, et ejus judicium aspexeris facilius te victum portabis:
| 44:2 Տէր, ցո՞ր վայր հասեալ է մեր: Ահա զտոյժս ողբամք զժամանակաւորս. վասն դոյզն շահավաճառի աշխատիմք եւ ընթանամք, եւ զհոգեւոր տոյժս ‘ի մոռացօնս արկեալ՝ հազիւ անագան ուրեմն մտաբերեմք: Որ սակաւ կամ ոչ ինչ օգտէ, յայն հայիմք. եւ զկարի իմն պիտանեօք հեղգութեամբ հարեւանցիկ առնեմք: Զի բոլորովին մարդ յարտաքինս հոսի. եւ թէ ոչ վաղ զգաստանայ, մտադիւր յարտաքինս անդ անկեալ մնայ:
| 44:2 O, Domine, quousque venimus? Ecce damnum defletur temporale: pro modico quæstu laboratur et curritur et spirituale detrimentum in oblivionem transit, et vix sero reditur. Quod parum vel nihil prodest, attenditur et quod summe necessarium est, negligenter præteritur, quia totus homo ad externa defluit, et nisi cito resipiscat, libens in exterioribus jacet:
|
Copyright (C) 2008-2022 |