29:0 Թէ ո՛րպէս ‘ի նեղութեան պարտ է
կարդալ առ Աստուած, եւ օրհնել զնա:
| 29:0 Qualiter instante tribulatione Deus invocandus est:
| 29:1 Եղիցի անուն քո տէր օրհնեալ յաւիտեան, զի թողացուցեր այսմ փորձութեան եւ նեղութեան գալ ‘ի վերայ իմ: չեմ բաւական զերծանել ‘ի նմանէ, այլ հարկ է ինձ առ քեզ ապաւինիլ, զի լիցիս իմ օգնական, եւ շրջեսցես ինձ յօգուտ: Ահա ‘ի վիշտս եմ տէր, եւ չիք դիւր սրտի իմոյ. այլ նեղեալ եմ յոյժ ‘ի կրից աստի: Եւ արդ, Հայր սիրելի, զի՞նչ ասացից. ըմբռնեցայ յանձկութիւնս, ապրեցո զիս ‘ի ժամէ աստի յայսմանէ: Այլ վասն այնորիկ եկի ես ‘ի ժամս յայս, զի դու փառաւորեսցիս ‘ի խոնարհիլ իմում յոյժ, եւ յելանել իմում քեւ յազատութիւն: Կամեաց տէր փրկել զիս, զի ես աղքատ յի՞նչ ձեռնհաս եմ, եւ յո՞վ երթայցեմ առանց քոյ: Տուր, տէր, համբերութիւն եւ յայսմ նուագի. օգնեա ինձ Աստուած իմ, եւ ես ոչ երկեայց, որչափ եւ ծանրացայց:
| 29:1 Sit nomen tuum, Domine, benedictum in sæcula, qui voluisti hanc tentationem et tribulationem venire super me. Non possum eam effugere, sed necesse habeo ad te confugere, ut me adjuves et in bonum mihi convertas. Domine modo sum in tribulatione, et non est cordi meo bene, sed multum vexor a præsenti passione. Et nunc, Pater dilecte, quid dicam? Deprehensus sum inter angustias. Salvifica me in hac hora. Sed propterea veni in hanc horam, ut tu clarificeris, cum fuero valde humiliatus, et per te liberatus. Complaceat tibi, Domine, ut eruas me. Nam quid ego pauper agere possum? et quo ibo sine te? Da patientiam, Domine, etiam hac vice. Adjuva me, Deus meus, et non timebo quantumcumque gravatus fuero:
| 29:2 Եւ արդ զի՞նչ ասացից յայսմ ամենայնի. Տէր, եղիցին կամք քո: Արժանի էի նեղութեան եւ չարակրութեան. այո՝ պարտ է ինձ ժուժկալել, եւ երանի՜ թէ համբերութեամբ, մինչեւ անցցէ մրրիկս եւ աջողեսցի: Այլ կարող է ամենազօր ձեռն քո եւ զայս եւս փորձութիւն բառնալ յինէն, եւ զբռնութիւն նորա ցածուցանել, զի մի՛ իսպառ վտանկեցայց. որպէս եւ յառաջն բազում անգամ արարեր ընդ իս ողորմութիւն, Աստուած իմ: Ինձ դժուարին, այլ քեզ դիւրին է այս նորոգումն աջոյ բարձրելոյդ:
| 29:2 Et nunc inter hæc quid dicam? Domine, fiat voluntas tua. Ego bene merui tribulari et gravari. Oportet itaque ut sustineam, et utinam patienter, donec transeat tempestas, et melius fiat. Potens est autem omniotens manus tua, etiam hanc tentationem a me auferre, et ejus impetum mitigare, ne penitus succumbam, quemadmodum et prius sæpe egisti mecum. Deus meus misericordia mea. Et quanto mihi difficuliu, tanto tibi facilior est hæc mutatio dexteræ Excelsi:
|
Copyright (C) 2008-2022 |