17:0 Թէ զամենայն հոգս ընկենուլ պարտ է
յԱստուած:
| 17:0 Quod omnis sollicitudo in Deo ponenda est:
| 17:1 Որդեակ, թո՛ղ ինձ առնել ընդ քեզ որպէս եւ կամիմ. ես գիտեմ, որ լաւ իցէ քեզ: Դու խորհիս որպէս մարդ, եւ խոկաս յոլովակի ըստ հրապուրելոյ մարդկային ախորժակի:
| 17:1 Fili, sine me tecum agere quod volo: ego scio quid expediat tibi. Tu cogitas ut homo, in multis sentis, sicut tibi humanus suadet affectus:
| 17:2 Տէր, ճշմարիտ է զոր ասեսդ. մեծ է հոգ քո ‘ի վերայ իմ, քան զամենայն զիմ առ իս հոգ եւ խնամ: Զի կարի իմն յորոգայթի կայ, որ ոչ ընկենու զամենայն հոգս իւր ‘ի քեզ: Միայն թէ կամք իմ ուղիղ եւ հաստատուն առ քեզ կացցեն, արա ընդ իս որ ինչ հաճոյ է քեզ: Զի անհնար է անբարի լինել, զինչ եւ արասցես ընդ իս: Եթէ կամիս լինել ինձ ‘ի խաւարի, եղիցիս օրհնեալ. եւ եթէ կամիս լինել ինձ ‘ի լոյս, եղիցիս օրհնեալ: Եթէ հաճիս մխիթարել զիս, եղիցիս օրհնեալ. եւ եթէ կամիս լինել ինձ ‘ի նեղութեան, նոյնպէս յամենայնի եղիցիս օրհնեալ:
| 17:2 Domine, verum est quod dicis. Major est sollicitudo tua pro me, quam omnis cura quam ego possem gerere pro me. Nimis enim casualiter stat, qui non projicit omnem sollicitudinem suam in te. Domine, dummodo voluntas mea recta et firma, in te permaneat, fac de me quidquid tibi placuerit. Non enim potest esse nisi bonum quidquid de me feceris. Si me vis esse in tenebris, sis benedictus; et si me vis esse in luce, sis iterum benedictus. Si me dignaris consolari, sis benedictus; si me vis tribulari, æque sis semper benedictus:
| 17:3 Որդեակ, այսպէս պարտ է քեզ կալ, եթէ կամիս հաճոյ լինել ինձ: Այնպէս պատրաստական պարտ է քեզ լինել ‘ի նեղութիւն, որպէս ‘ի խնդութիւն. այնպէս յօժարամիտ ‘ի չքաւորութիւն եւ յաղքատութիւն, որպէս ‘ի լիութիւն եւ ‘ի մեծութիւն:
| 17:3 Fili, sic oportet te stare, si mecum desideras ambulare. Ita promtus debes esse ad patiendum, sicut ad gaudendum. Ita libenter debes esse inops et pauper, sicut plenus, et dives:
| 17:4 Տէր, մտադիւր յանձն առնում վասն քոյ որ զինչ եւ կամիս թէ եկեսցէ ‘ի վերայ իմ: Անխտիր կամիմ ընդունել ‘ի քոց ձեռաց զբարի եւ զչար, զքաղցր եւ զդառն, զուրախականն եւ զտրտմալին, եւ գոհանալ վասն ամենայնի որ ինձ դիպեսցի: Պահեա զիս յամենայն մեղաց, եւ ոչ երկեայց ‘ի մահուանէ եւ ‘ի դժոխոց: Որ ինչ նեղութիւն գայցէ ‘ի վերայ իմ, ինձ ինչ ոչ վնասեսցէ. միայն թէ մի՛ իսպառ մերժեսցես զիս, եւ մի՛ ջնջեսցես ‘ի դպրութենէ կենաց:
| 17:4 Domine, libenter patiar pro te sicut volueris venire super me. Indifferenter volo de manu tua bonum et malum, dulce et amarum, lætum et triste suscipere, et pro omnibus mihi contingentibus gratias agere. Custodi me ab omni peccato, et non timebo mortem neque infernum. Dummodo in æternum non projicias, nec deleas me de libro vitæ, non mihi nocebit quidquid veniret tribulationis super me:
|
Copyright (C) 2008-2022 |