12:0 Յաղագս օրինակի համբերութեան, եւ
մարտնչելոյ ընդդէմ ցանկութեանց:
| 12:0 De informatione patientiæ, et luctamine adversus concupiscentias:
| 12:1 Տէր տէր, պիտոյ է ինձ յոյժ համբերութիւն. զի շատք յաստի կեանս պատահեն հակառակութիւնք: Զի որպէս եւ յարդարեցից զիմ խաղաղութիւն, անհնար է կենաց իմոց լինել անվիշտ եւ անպատերազմ:
| 12:1 Domine Deus, ut audio, patientia est mihi valde necessaria. Multa enim in hac vita accidunt contraria. Nam qualitercumque ordinavero de pace mea, non potes esse sine dolore et bello vita mea:
| 12:2 Այդ այդպէս է, որդեակ: Բայց կամիմ ոչ զայնպիսի խնդրել քեզ խաղաղութիւն, յոր ոչ կայցէ ինչ փորձութիւն, կամ ոչ զգայցես ինչ հակառակութիւն. այլ եւ յայնժամ համարեսջիր զանձն վայելել ‘ի խաղաղութեան, յորժամ ‘ի պէսպէս փորձութիւնս հանդիսացեալ գտանիս, եւ ‘ի բազմադէմ հակառակութիւնս փորձ: Եթէ ասես, չեմ կարող բազմաց տանիլ վշտաց. իսկ զիա՞րդ հանդուրժեսցես հրոյ քաւարանին: Յերկուց չարեաց՝ յամենայնի փոքրն է ընտրելի: Ապա զի ապրեսցիս ‘ի հանդերձեալ տանջանացն յաւիտենից, աստի չարեաց փոյթ կալջիր վասն Աստուծոյ արիաբար տանել: Թէ համարիցի՞ս, թէ աշխարհիկք ոչինչ կամ սակաւ չարչարանս չարչարիցին: Զայդ ոչ գտցես, թէպէտ եւ ‘ի կարի իսկ փափկակեացս խոյզ եւ խնդիր առնիցես:
| 12:2 Ita est, fili. Non enim volo te talem quærere pacem, quæ tentationibus careat, aut contraria non sentiat; sed tunc etiam te extimare pacem invenisse, cum tu fueris variis tribulationibus exercitatus, et in multis contrarietatibus probatus. Si dixeris te non multa posse pati, quomodo tunc sustinebis ignem purgatorii? De duobus malis semper minus tamen est eligendum: ut ergo æterna futura supplicia possis evadere, mala præsentia studeas pro Deo æquanimiter tolerare. An putas quod homines sæculi hujus nihil, aut parum patiantur? Nec hoc invenies, etiamsi delicatissimos quæsieris:
| 12:3 Բայց վայելեն, ասես, ‘ի բազում գրգանս, եւ զիւրեանց զհետ երթան կամաց, վասն այնորիկ ոչ համարին ինչ զիւրեանց նեղութիւնս:
| 12:3 Sed habent, inquies, multas delectationes, et proprias sequuntur voluntates: ideoque parum ponderant suas tribulationes:
| 12:4 Դիցուք թէ ունին, որ զինչ եւ կամին. իսկ ցո՞ր վայր տեւեսցէ: Ահա որպէս ծուխ պակասեսցին յղփացեալքն յաշխարհի, եւ ոչ մնասցէ ինչ յիշատակ անցելոց խնդութեանց: Այլ եւ առ կենդանութեամբ՝ ոչ առանց դառնութեան եւ տաղտկութեան եւ երկիւղի հանգչին ‘ի նոսա: Զի ուստի հեշտանան, անտի պատուհաս ցաւոց յոլովակի յանձինս ընդունին: Կարի յիրաւունս, զի որ անկարգ հեշտութեանց ‘ի խնդիր են եւ զհետ երթան, մի՛ առանց ամօթոյ եւ դառնութեան զայն վճարեսցեն: Ո՜վ, որպէս սուղ եւ սնոտի, որպէս անկարգ եւ գարշելի է ամենայնն: Բայց առ արբեցութեանն եւ կուրութեան ոչ իմանան. այլ որպէս անխօս անասուն վասն դոյզն ապականացու կենցաղոյս հեշտութեան, զոգի ‘ի մահ մատնեն: Այլ դու, որդեակ, զհետ ցանկութեանց քոց մի՛ գնար. եւ ‘ի կամաց քոց հրաժարեաց: Ժտեա՛ ‘ի տեառնէ, եւ նա տացէ քեզ զխնդրուածս սրտի քոյ:
| 12:4 Esto quod ita sit, quod habeant quidquid voluerint, sed quamdiu putas durabit? Ecce quemadmodum sumus deficient in sæculo abundantes, et nulla erit recordatio præteritorum gaudiorum. Sed et cum adhuc vivunt, non sine amaritudine et tædio ac timore in eis quiescunt. Ex eadem namque re, unde delectationem concipiunt, sibi inde doloris pœnam frequenter recipiunt. Juste illis fit ut quia inordinate delectationes quærunt et sequuntur, non sine amaritudine et confusione eas expleant. O, quam breves, quam falsæ, quam inordinatæ, et turpes omnes sunt. Verumtamen præ ebrietate et cæcitate non intelligunt, sed velut muta animalia, propter modicum corruptibilis vitæ delectamentum, mortem animæ incurrunt. Tu ergo, fili, post concupiscentias tuas non eas: et a voluntate tua avertere; delectare in Domino, et dabit tibi petitiones cordis tui:
| 12:5 Զի թէ ճշմարտութեամբ կամիս ‘ի բերկրանս վայելել, եւ յորդ մխիթարութիւն յինէն ընդունել, ահա յարհամարհութեան ամենայն աշխարհայնոց, եւ ‘ի հրաժեշտ ամենայն ստորային բերկրութեանց եղիցի օրհնութիւն քո, եւ բազում մխիթարութիւն տացի քեզ: Եւ որչափ յամենայն արարածական սփոփանաց ‘ի բաց կացցես, այնչափ առաւել յիս քաղցրագոյն եւ զօրագոյն մխիթարութիւն գտցես: Բայց ‘ի սկզբան անդ՝ ոչ առանց ինչ տրտմութեան եւ վաստակոց ճգնաց լինի քեզ յայդ ժամանել: Ընդդէմ դարձցի անընտել սովորութիւնն, այլ ‘ի լաւ եւս սովորութենէ յաղթեսցի: Քրթմնջեսցէ մարմինն, այլ եռանդեամբ հոգւոյն սանձեսցի: Զգրգռեսցէ եւ դառնացուսցէ զքեզ օձն հին, այլ աղօթիւք հալածական լիցի, այլ եւ վաստակօք պիտանեօք խցցի նորա մուտ:
| 12:5 Etenim si veraciter vis delectari, et abundantius a me consolari, ecce in contemtu omnium mundanorum, et in abscissione omnium infirmarum delectationum erit benedictio tua, et copiosa tibi reddetur consolatio. Et quanto plus te ab omni creaturarum solatio subtraxeris, tanto in me suaviores et potentiores consolationes invenies. Sed primo non sine quadam tristitia et labore certaminis ad has pertinges. Obsistet inolita consuetudo, sed meliori consuetudine devincetur. Remurmurabit caro, sed fervore spiritus frænabitur. Instigabit te et exacerbabit serpens antiquus sed oratione fugabitur, insuper et labore utili aditus ei magnus obstruetur:
|
Copyright (C) 2008-2022 |