3:0 Յաղագս առն խաղաղարարի:
| 3:0 De bono pacifico homine:
| 3:1 Հաստատեա զքեզ նախ ‘ի խաղաղութեան , եւ ապա կարող լիցիս զայլս խաղաղել: Այր խաղաղարար առաւել օգուտ է քան զգիտնաւոր: Այր ախտաւոր եւ զբարին ձգէ ‘ի չար, եւ դիւրաւ հաւատայ չարի: Այր խաղաղարար զամենայն փոխարկէ ‘ի բարի: Որ հաստեալն է ‘ի խաղաղութեան, ոչ կասկածէ ինչ զումեքէ. այլ անգոհն եւ խռովարարն ‘ի պէսպէս կասկածանս ծփի. ոչ ինքն հանգչի, եւ ոչ այլոց տայ հանգչել: Ասէ բազում անգամ, զոր չէր պարտ ասել. եւ չառնէ, զոր օգուտ էր նմա առնել: Խորհի, թէ զի՛նչ այլոց անկ էր առնել. եւ չխորհի, թէ զինչ նմա է անկ: Ապա լեր նախանձաւոր նախ ‘ի վերայ անձին, եւ ապա իրաւամբք նախանձաւոր լիցիս եւ ընկերի քում:
| 3:1 Pone te primus in pace, et tunc alios poteris pacificare. Homo pacificus plus prodest, quam bene doctus. Homo passionatus etiam bonus in malum trahit, et faciliter malum credit. Bonus homo pacificus omnia ad bonum convertit. Qui bene in pace est, de nullo suspicatur. Qui autem male contentus est, et commotus, variis suspicionibus agitatur, nec ipse quiescit, nec alios quiescere permittit. Dicit sæpe quod sibi magis facere expediret, et negligit, quod ipse facere tenetur. Habe ergo primum zelum super te ipsum, tunc zelare poteris etiam juste proximum tuum:
| 3:2 Քաջ գիտես դու գործոց քոց պատճառանս պատճառել, եւ արդարացուցանել. բայց զայլոց պատճառանս ընդունել չառնուս յանձն: Իրաւացի եւս լինէր, թէ զքէն ամբաստան լինէիր, եւ զեղբայր քո արդարացուցանէիր: Եթէ կամիս թէ այլք քեզ տարցին, տա՛ր եւ դու այլոց: Տես, քանի՛ հեռի ես դեռ ‘ի ճշմարիտ սիրոյ եւ ‘ի խոնարհութենէ, որ ոչ ումեք գիտէ բարկանալ կամ ցասնուլ, բայց միայն անձին: չէ ինչ մեծ ընդ բարեկիրս եւ ընդ հեզաբարոյս քաղաքավարել. զի այդ ամենեցուն բնաւորապէս է հաճոյ, եւ ընդ այնպիսիս ամենայն ոք մտադիւր խաղաղութեամբ գնայ եւ զհամախոհս իւր առաւել սիրէ. բայց ընդ խիստս եւ ընդ խեղաբարոյս, ընդ անխրատս եւ ընդ հակառակորդս մեր խաղաղութեամբ կեալ՝ մեծ շնորհ է, եւ գործ գովելի յոյժ եւ արիական:
| 3:2 Tu bene facta scis excusare, et tolerare, et aliorum non vis accipere excusationes. Justus esses, si te accusares, et fratrem tuum excusares. Si portari vis, porta alium. Vide quam longe es adhuc a vera charitate, et humilitate, quæ nuli novit indignarei vel irasci, nisi tantum sibi ipsi. Non est magnum cum bonis, et mansuetis conversari. Hoc enim omnibus naturaliter placet, et unusquisque libenter pacem habet, et secum sentientes magis diligit. Sed cum duris, et perversis aut indisciplinatis aut nobis contrariantibus pacifice posse vivere, magna gratia est, et laudabile nimis virileque factum:
| 3:3 Են՝ որք զանձինս ‘ի խաղաղութիւն հաստեն, եւ ընդ այլս եւս զխաղաղութիւն ունին: Եւ են՝ որք ոչ զխաղաղութիւն ունին, եւ ոչ այլոց թողուն կալ ‘ի խաղաղութեան. այլոց ծանր են, այլ անձանց յամենայնի ծանրագոյն եւս: Եւ են՝ որք զանձինս ‘ի խաղաղութեան պահեն, եւ զայլս ‘ի խաղաղութիւն արկանել փութան: Բայց բովանդակ մեր խաղաղութիւն ‘ի ցաւալից յայս կեանս՝ առաւել հաստատելի է ‘ի խոնարհական համբերութիւն, քան ‘ի չզգալ զհակառակս: Որ քաջ գիտէ համբերել, մեծ խաղաղութիւն կալցի: Այնպիսին յաղթող է անձին, եւ տէր աշխարհի. բարեկամ Քրիստոսի, եւ ժառանգորդ երկնից:
| 3:3 Sed sunt qui se ipsos in pace tenent, et cum aliis etiam pacem habent. Et sunt qui nec pacem habent, nec alios in pace dimittunt. Aliis sunt graves, sed sibi sunt semper graviores. Et sunt qui se ipsos in pace retinent, et ad pacem alios reducere student. Et tamen tota pax nostra in hac misera vita potius in humili sufferentia ponenda est, quam in non sentiendo contraria? Qui melius scit pati, pacem tenebit maiorem. Iste est victor fui, et dominus mundi, amicus Christi, et hæres cæli:
|
Copyright (C) 2008-2022 |