7:0 Յաղագս խորշելոյ ‘ի սնոտի յուսոյ,
եւ ‘ի մեծամտութենէ:
| 7:0 De vana spe et elatione fugienda:
| 7:1 Սնոտի է, որ դնէ զյոյս իւր ‘ի մարդիկ կամ յարարածս: Մի՛ ամօթ համարիր այլում ծառայել ‘ի սէր Յիսուս Քրիստոսի, եւ յաշխարհի աստ աղքատ համարիլ: Մի՛ ապաւինիր յանձն. այլ յԱստուած հաստատեա զյոյս քո: Արա որ ինչ անկ է քեզ. եւ Աստուած յաջողեսցէ կամաց քոց ‘ի բարին: Մի՛ ապաւինիր ‘ի քո գիտութիւն, կամ ‘ի հանճար մսեղեաց, այլ ‘ի շնորհս Աստուծոյ, որ ձեռնտու է խոնարհաց, եւ խոնարհ առնէ զյանձնապաստանս:
| 7:1 Vanus est qui spem suam ponit in hominibus aut in creaturis. Non pudeat te aliis servire amore Domini nostri Jesu Christi, et pauperem in hoc sæculo videri. Non stes super teipsum, sed in Deo spem tuam constitue. Fac quod in te est, et Deus aderit bonæ voluntati tuæ. Non confidas in tua scientia, vel cujuscumque astutia viventi, sed magis in Dei gratia, qui humiles adjuvat, et de se præsumentes humiliat:
| 7:2 Մի՛ պարծիր յինչս, թէ ունիս. եւ մի՛ ‘ի բարեկամս, թէ հզօր են. այլ յԱստուած, որ ամենայն ինչ զանձն տալ կամի: Մի՛ հպարտանար ընդ մեծութիւն, կամ ընդ գեղ մարմնոյ՝ որ դոյզն հիւանդութեամբ ապականեալ տգեղանայ: Մի՛ լինիր անձնահաճ, վասն լինելոյ քոյ աջողաձեռն եւ զգօնամիտ. զի մի՛ անհաճոյ լիցիս յաչս Աստուծոյ, որոյ է ամենայն՝ որ ինչ ձիրք բնութեան են ‘ի քեզ:
| 7:2 Non glorieris in divitiis si adsint, nec in amicis quia potentes sunt, sed in Deo qui omnia præstat, et se ipsum super omnia dare desiderat. Non te extollas de magnitudine vel pulchritudine corporis, quæ modica etiam infirmitate corrumpitur et foedatur. Non placeas tibi ipsi, de humilitate aut ingenio ne displiceas Deo, cujus est totum quidquid boni naturaliter habemus:
| 7:3 Մի՛ համարիր զանձն լաւ քան զայլս. Գուցէ յաչս Աստուծոյ յոռեգոյն իցես, որ գիտէ թէ զինչ կայ ‘ի մարդ: Մի՛ հպարտանար ընդ գործս բարեաց, զի այլազգ են դատաստանք Աստուծոյ քան զմարդկան, որոյ առաջի անհաճոյ են յաճախ հաճոյք մարդկան: Թէ ունիս ինչ բարի, հաւատա թէ այլք լաւ եւս, զի ‘ի խոնարհութիւն հաստատեսցիս: Ոչինչ վնաս է, եթէ ամենեցուն զքեզ ներքոյ արկանես. բայց վնաս մեծ է, եթէ գէթ միում ումեք զքեզ նախադասես: Ընդ խոնարհս՝ հանապազորդ խաղաղութիւն. այլ ‘ի սիրտ հպարտաց յաւէտ նախանձ եւ սրտմտութիւն:
| 7:3 Non te reputes aliis meliorem, ne forte coram Deo deterior habearis qui scit quid est in homine. Non superbias de operibus bonis, quia aliter sunt judicia Dei quam hominum, cui sæpe displicet, quod hominibus placet. Si aliquid boni habueris, crede de aliis meliora, ut humilitatem conserves. Non nocet ut te hominibus supponas, nocet autem plurimum, si vel uni te præponas. Jugis pax cum humili, in corde autem superbi zelus et indignatio frequens:
|
Copyright (C) 2008-2022 |