6:0 Յաղագս անկարգ ախորժակաց:
| 6:0 De inordinatis affectibus:
| 6:1 Յորժամ անկարգ ըղձիւ բերի ոք առ իմն, անդէն վաղվաղակի նեղի յանձն: Ամբարտաւանն եւ արծաթասէր ոչ երբէք հանգչին. աղքատն եւ խոնարհ հոգւով՝ վայելեն ‘ի բազում խաղաղութեան: Այր՝ որ դեռ անմեռ է յինքեան, վաղվաղակի փորձի եւ յաղթի ‘ի փոքունս եւ ‘ի չնչինս: Տկարն հոգւով, եւ որ դեռ ըստ իրաց ինչ մարմնաւոր է եւ յօժարամիտ ‘ի զգալիս, դժուարին է նմա յերկրաւոր ցանկութեանց ‘ի բաց կալ իսպառ: Վասն այսորիկ բազում անգամ տրտմութիւն ունի զնա, յորժամ ‘ի բաց հրաժարէ. եւ դիւրաշարժ է ‘ի ցասումն, թէ ոք նմա ընդդէմ դառնայ:
| 6:1 Quandocumque homo inordinate aliquid appetit statim in se inquietus sit. Superbus et avarus nunquam quiescunt. Pauper et humilis spiritu in multitudine pacis conversatur. Homo qui necdum in se perfecte mortuus est, cito tentatur et vincitur in parvis et vilibus rebus. Infirmus in spiritu, et quodammodo adhuc carnalis ad sensibilia inclinatus, difficulter potest se a terrenis desideriis ex toto extrahere. Et ideo sæpe habet tristitiam cum se subtrahit. Leviter etiam dedignatur, si quis ei resistit:
| 6:2 Ապա եթէ զհետ երթայ, որում ցանկայ, անդէն ‘ի խղճէ մտաց ծանրանայ. Զի զիւրոց կրից չոքաւ զհետ, որ ոչինչ օգտեն խաղաղութեանն՝ զոր խնդրէ: Ապա դիմամարտ լինելով կրից՝ գտանի ճշմարիտ խաղաղութիւն ‘ի սիրտ առն մարմնասիրի, եւ ոչ ‘ի մարդ՝ որ անձնատուր է յարտաքինս, այլ յայն՝ որ եռանդնոտ է եւ հոգեսէր:
| 6:2 Si autem profecutus fuerit quod concupiscitur, statim ex reatu conscientiæ gravatur, quia secutus est passionem suam, quæ nihil juvat ad pacem, quam quæsivit. Resistendo igitur passionibus invenitur vera pax cordis non autem serviendo eis. Non est ergo pax in corde hominis carnalis, non in homine in exterioribus dedito, sed in fervido spirituali:
|
Copyright (C) 2008-2022 |