1:1 Յամսեանն ութերորդի` յամի երկրորդի Դարեհի արքայի, եղեւ բան Տեառն առ Զաքարիա մարգարէ որդի Բարաքեայ, որդւոյ Ադդովայ եւ ասէ:
| 1:1 In the eighth month, in the second year of Darius, came the word of the LORD unto Zechariah, the son of Berechiah, the son of Iddo the prophet, saying:
|
1:2 Բարկացաւ Տէր ի վերայ հարցն ձերոց բարկութիւն մեծ:
| 1:2 The LORD hath been sore displeased with your fathers:
|
1:3 Եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր [1]ամենակալ. Դարձարուք առ իս, ասէ Տէր զօրութեանց, եւ դարձայց առ ձեզ, ասէ Տէր զօրութեանց:
| 1:3 Therefore say thou unto them, Thus saith the LORD of hosts; Turn ye unto me, saith the LORD of hosts, and I will turn unto you, saith the LORD of hosts:
|
1:4 Եւ մի՛ լինիք իբրեւ զհարս ձեր, [2]զորս պատուհասէին`` մարգարէքն առաջինք, եւ ասէին. Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Դարձարուք յամենայն ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ի գնացից ձերոց չարաց. եւ ոչ լուան, եւ ոչ անսացին լսել ինձ, ասէ Տէր:
| 1:4 Be ye not as your fathers, unto whom the former prophets have cried, saying, Thus saith the LORD of hosts; Turn ye now from your evil ways, and [from] your evil doings: but they did not hear, nor hearken unto me, saith the LORD:
|
1:5 Հարքն ձեր ո՞ւր են, եւ մարգարէքն միթէ յաւիտեա՞ն կեցին:
| 1:5 Your fathers, where [are] they? and the prophets, do they live for ever:
|
1:6 Բայց [3]զբանս իմ եւ զօրէնս իմ ընկալարուք, զոր ես պատուիրեմ Հոգւով իմով ծառայից իմոց մարգարէից որ ժամանեցին հարցն ձերոց: Պատասխանի ետուն`` եւ ասեն. Որպէս կարգեաց Տէր ամենակալ առնել[4] ըստ ճանապարհաց մերոց եւ ըստ գնացից մերոց, նոյնպէս եւ արար մեզ:
| 1:6 But my words and my statutes, which I commanded my servants the prophets, did they not take hold of your fathers? and they returned and said, Like as the LORD of hosts thought to do unto us, according to our ways, and according to our doings, so hath he dealt with us:
|
1:7 Ի քսաներորդի եւ չորրորդի` մետասաներորդ ամսեանն, որ է ինքն [5]Արաց, յերկրորդ ամի Դարեհի, եղեւ բան Տեառն առ Զաքարիա մարգարէ Բարաքեայ որդւոյ Ադդովայ, եւ ասէ:
| 1:7 Upon the four and twentieth day of the eleventh month, which [is] the month Sebat, in the second year of Darius, came the word of the LORD unto Zechariah, the son of Berechiah, the son of Iddo the prophet, saying:
|
1:8 Տեսի ի տեսլեան գիշերոյ, եւ ահա այր մի հեծեալ յաշխէտ ձի, եւ կայր ի մէջ [6]երկուց անտառախիտ լերանցն``, եւ զկնի նորա ձիք աշխէտք եւ պիսակք եւ սպիտակք:
| 1:8 I saw by night, and behold a man riding upon a red horse, and he stood among the myrtle trees that [were] in the bottom; and behind him [were there] red horses, speckled, and white:
|
1:9 Եւ ասեմ. Զի՞նչ են դոքա, Տէր: Եւ ասէ ցիս հրեշտակն` որ խօսէր յիս. Ես ցուցից քեզ զինչ են դոքա:
| 1:9 Then said I, O my lord, what [are] these? And the angel that talked with me said unto me, I will shew thee what these:
|
1:10 Պատասխանի ետ այրն որ կայր ի մէջ [7]լերանցն` եւ ասէ ցիս``. Դոքա են զորս առաքեաց Տէր շրջել ընդ երկիր:
| 1:10 And the man that stood among the myrtle trees answered and said, These [are they] whom the LORD hath sent to walk to and fro through the earth:
|
1:11 Պատասխանի ետուն հրեշտակին Տեառն` որ կայր ի մէջ [8]լերանցն, եւ ասեն. Շրջեցաք ընդ ամենայն երկիր, եւ ահա ամենայն երկիր բնակեալ եւ դադարեալ է:
| 1:11 And they answered the angel of the LORD that stood among the myrtle trees, and said, We have walked to and fro through the earth, and, behold, all the earth sitteth still, and is at rest:
|
1:12 Պատասխանի ետ [9]հրեշտակն եւ ասէ. Տէր ամենակալ, մինչեւ ցե՞րբ ոչ ողորմեսցիս ի վերայ Երուսաղեմի եւ քաղաքացն Յուդայ, [10]զորս անտես արարեր այս եւթանասներորդ`` ամ:
| 1:12 Then the angel of the LORD answered and said, O LORD of hosts, how long wilt thou not have mercy on Jerusalem and on the cities of Judah, against which thou hast had indignation these threescore and ten years:
|
1:13 Եւ պատասխանի ետ Տէր [11]ամենակալ հրեշտակին, որ խօսէր յիս` բանս բարեաց եւ բանս մխիթարութեան:
| 1:13 And the LORD answered the angel that talked with me [with] good words [and] comfortable words:
|
1:14 Եւ ասէ ցիս հրեշտակն որ խօսէր յիս. Աղաղակեա եւ ասա.
Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Նախանձեցայ վասն Երուսաղեմի եւ վասն Սիոնի նախանձ մեծ:
| 1:14 So the angel that communed with me said unto me, Cry thou, saying, Thus saith the LORD of hosts; I am jealous for Jerusalem and for Zion with a great jealousy:
|
1:15 եւ բարկութեամբ մեծաւ բարկացեալ եմ ի վերայ ազգացն որ [12]միանգամայն հարան ի վերայ նոցա. փոխանակ զի ես սակաւիկ ինչ բարկացեալ էի ի վերայ նոցա, եւ նոքա միանգամայն հարան ի վերայ`` ի չարիս:
| 1:15 And I am very sore displeased with the heathen [that are] at ease: for I was but a little displeased, and they helped forward the affliction:
|
1:16 Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր. Դարձայց առ Երուսաղէմ գթութեամբ, եւ տունն իմ վերստին [13]շինեսցի, ասէ Տէր ամենակալ. եւ չափ ձգեսցի միւսանգամ ի վերայ Երուսաղեմի:
| 1:16 Therefore thus saith the LORD; I am returned to Jerusalem with mercies: my house shall be built in it, saith the LORD of hosts, and a line shall be stretched forth upon Jerusalem:
|
1:17 [14]Եւ ասէ ցիս հրեշտակն որ խօսէր յիս.`` Աղաղակեա եւ ասա. Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Դարձեալ զեղցին [15]քաղաքք բարութեամբ, եւ ողորմեսցի Տէր Սիոնի, եւ հաճեսցի միւսանգամ ընդ Երուսաղէմ:
| 1:17 Cry yet, saying, Thus saith the LORD of hosts; My cities through prosperity shall yet be spread abroad; and the LORD shall yet comfort Zion, and shall yet choose Jerusalem:
|
1:18 Եւ ամբարձի զաչս իմ եւ տեսի, եւ ահա չորք եղջեւրք:
| 1:18 Then lifted I up mine eyes, and saw, and behold four horns:
|
1:19 Եւ ասեմ ցհրեշտակն որ խօսէր յիս. Զի՞նչ են այդոքիկ, [16]տէր: Եւ ասէ ցիս. Այդ եղջեւրք են որ ցրուեցին զՅուդա եւ զԻսրայէլ[17]:
| 1:19 And I said unto the angel that talked with me, What [be] these? And he answered me, These [are] the horns which have scattered Judah, Israel, and Jerusalem:
|
1:20 Եւ եցոյց ինձ Տէր չորս հիւսունս:
| 1:20 And the LORD shewed me four carpenters:
|
1:21 Եւ ասեմ. Իսկ դոքա զի՞նչ գան գործել: Եւ ասէ ցիս. Այդ եղջեւրք են որ ցրուեցին զՅուդա [18]եւ զԻսրայէլ խորտակեցին, եւ ոչ ոք ի նոցանէ ամբարձ զգլուխ իւր. եւ ելին սոքա սրել զնոսա ի ձեռս նոցա, զչորս եղջեւրս` զազգս յարուցեալս եղջեւր ի վերայ երկրի Տեառն`` ցրուել զնա:
| 1:21 Then said I, What come these to do? And he spake, saying, These [are] the horns which have scattered Judah, so that no man did lift up his head: but these are come to fray them, to cast out the horns of the Gentiles, which lifted up [their] horn over the land of Judah to scatter it:
|