2:1 Խորհեցա՛ն յանձինս իւրեանց զանուղղայս եւ ասեն. Սակա՛ւ եւ ցաւագին են կեանք մեր, եւ ո՛չ գոյ բժշկութիւն ՛ի վախճանի մարդոյ. եւ չերեւեցա՛ւ որ դարձաւ ՛ի դժոխոց[13]:
| 2:1 For the ungodly said, reasoning with themselves, but not aright, Our life is short and tedious, and in the death of a man there is no remedy: neither was there any man known to have returned from the grave:
|
2:2 Զի յանկարծակի՛ իմն եղաք. եւ յետ այսորիկ լինիցիմք իբրեւ զչեղեալք: Զի իբրեւ զծո՛ւխ է շունչ յռնգունս մեր, եւ իբրեւ զկայծա՛կն բան ՛ի շարժման սրտի մերում[14]:
| 2:2 For we are born at all adventure: and we shall be hereafter as though we had never been: for the breath in our nostrils is as smoke, and a little spark in the moving of our heart:
|
2:3 Յորոյ շիջանելն` մոխի՛ր լինի մարմինն. եւ ոգին սփռի իբրեւ զօդ թոյլ[15]:
| 2:3 Which being extinguished, our body shall be turned into ashes, and our spirit shall vanish as the soft air:
|
2:4 Եւ անունս մեր մոռասցի՛ ժամանակաւ. եւ ո՛չ ոք յիշատակեսցէ զգործս մեր: Անցցե՛ն կեանք մեր իբրեւ զհետս ամպոյ, եւ իբրեւ զշամանդա՛ղ ցրուեսցին հալածեալք ՛ի ճառագայթից արեգական, եւ ՛ի տապոյ նորա ծանրացեալք[16]:
| 2:4 And our name shall be forgotten in time, and no man shall have our works in remembrance, and our life shall pass away as the trace of a cloud, and shall be dispersed as a mist, that is driven away with the beams of the sun, and overcome with the heat thereof:
|
2:5 Զի անցք ստուերի՛ են կեանք մեր, եւ չի՛ք խափան վախճանի մարդկան, զի կնքեցաւ եւ ո՛չ ոք դարձուցանէ[17]:
| 2:5 For our time is a very shadow that passeth away; and after our end there is no returning: for it is fast sealed, so that no man cometh again:
|
2:6 Արդ եկա՛յք` եւ վայելեսցուք ՛ի բարութիւնս որ կանս. եւ վարեսցուք արարածովքս զբաղեալք իբրեւ ՛ի մանկութեան[18]:
| 2:6 Come on therefore, let us enjoy the good things that are present: and let us speedily use the creatures like as in youth:
|
2:7 Պէսպէ՛ս գինեօք եւ անոյշ իւղովք լցցուք. մի՛ անցցէ առ մեւք ծաղիկ գարնայնոյ:
| 2:7 Let us fill ourselves with costly wine and ointments: and let no flower of the spring pass by us:
|
2:8 Բոլորիւք վարդից պսակեսցուք` մինչչեւ՛ թառամեալ իցեն[19]:
| 2:8 Let us crown ourselves with rosebuds, before they be withered:
|
2:9 Մի՛ ոք ամենեւին լիցի անմասն ՛ի մեծամեծար ուրախութենէս մերմէ. յամենայն տեղիս թողցուք զնշանակ ուրախութեան. զի ա՛յն է բաժին մեր, եւ սո՛յն վիճակ[20]:
| 2:9 Let none of us go without his part of our voluptuousness: let us leave tokens of our joyfulness in every place: for this is our portion, and our lot is this:
|
2:10 Բռնադատեսցուք զտնանկն անիրաւութեամբ. մի՛ խնայեսցուք յայրին. մի՛ խորշեսցուք ՛ի բազմաժամանակեայ ալեաց ծերոյն[21]:
| 2:10 Let us oppress the poor righteous man, let us not spare the widow, nor reverence the ancient gray hairs of the aged:
|
2:11 Եւ օրէնս արդարութեան բռնութիւն մեր եղիցի. զի տկարութիւն անպիտան յանդիմանի[22]:
| 2:11 Let our strength be the law of justice: for that which is feeble is found to be nothing worth:
|
2:12 Դարանակա՛լ լիցուք արդարոյն զի դժպհի եղեւ մեզ. եւ հակառա՛կ կայ գործոց մերոց. եւ նախատինս դնէ մեզ զյանցանս օրինացն. եւ բամբասէ զմեղօք մանկութեան մերոյ[23]:
| 2:12 Therefore let us lie in wait for the righteous; because he is not for our turn, and he is clean contrary to our doings: he upbraideth us with our offending the law, and objecteth to our infamy the transgressings of our education:
|
2:13 Խոստանայ ունել զգիտութիւն Աստուծոյ, եւ որդի Տեառն զանձն իւր անուանէ[24]:
| 2:13 He professeth to have the knowledge of God: and he calleth himself the child of the Lord:
|
2:14 եւ եղեւ ՛ի յանդիմանութիւն մտաց մերոց[25]:
| 2:14 He was made to reprove our thoughts:
|
2:15 Ծա՛նր է մեզ եւ տեսանելն զնա. զի աննմա՛ն են այլոց կեանք նորա` եւ այլազգի շաւիղք նորա[26]:
| 2:15 He is grievous unto us even to behold: for his life is not like other men' s, his ways are of another fashion:
|
2:16 ՛Ի գարշութիւն համարեցաք նմա. եւ խորշի՛ ՛ի ճանապարհաց մերոց` իբրեւ ՛ի պղծութեանց. երանէ՛ զվախճան արդարոց. եւ հպարտացեալ` կոչէ Հայր զԱստուած[27]:
| 2:16 We are esteemed of him as counterfeits: he abstaineth from our ways as from filthiness: he pronounceth the end of the just to be blessed, and maketh his boast that God is his father:
|
2:17 Տեսցուք թէ ճշմարի՞տ իցեն բանք նորա. եւ փորձեսցուք զվախճան նորա:
| 2:17 Let us see if his words be true: and let us prove what shall happen in the end of him:
|
2:18 Եթէ իցէ արդարեւ՛ որդի Աստուծոյ` պաշտպանեսցէ՛ նմա. եւ փրկեսցէ զնա Աստուած ՛ի ձեռաց հակառակորդաց[28]:
| 2:18 For if the just man be the son of God, he will help him, and deliver him from the hand of his enemies:
|
2:19 Թշնամանօք եւ գանիւք խոշտանգեսցուք զնա: Եթէ լինիցի՞ այցելութիւն նմա. զի զչա՛փ առցուք զհեզութեան նորա, եւ խելամո՛ւտ լիցուք անոխակալութեան նորա[29]:
| 2:19 Let us examine him with despitefulness and torture, that we may know his meekness, and prove his patience:
|
2:20 Մահո՛ւ խայտառակութեան դատեսցուք զնա. եթէ լինիցի՞ այցելութիւն նմա ՛ի բանից իւրոց[30]:
| 2:20 Let us condemn him with a shameful death: for by his own saying he shall be respected:
|
2:21 Զա՛յս խորհեցան եւ խաբեցան. զի կուրացո՛յց զնոսա չարութիւնն իւրեանց:
| 2:21 Such things they did imagine, and were deceived: for their own wickedness hath blinded them:
|
2:22 եւ ո՛չ ծանեան զխորհուրդս Աստուծոյ, եւ ո՛չ վարձուց ա՛կնկալան սրբութեան. եւ ո՛չ ընտրեցին զպատիւ ոգւոց անարատից:
| 2:22 As for the mysteries of God, they kn ew them not: neither hoped they for the wages of righteousness, nor discerned a reward for blameless souls:
|
2:23 Զի Աստուած հաստատեաց զմարդն յանեղծութեան, եւ ՛ի պատկեր իւրոյ բարերարութեանն արար զնա[31]:
| 2:23 For God created man to be immortal, and made him to be an image of his own eternity:
|
2:24 Նախանձու բանսարկուին եմուտ մահ յաշխարհ[32]:
| 2:24 Nevertheless through envy of the devil came death into the world:
|
2:25 եւ փորձեն զնա որ նորա՛ վիճակին սակի՛ են:
| 2:25 KJV [24] and they that do hold of his side do find it:
|