19:1 Բայց ամպարշտացն մինչեւ ՛ի սպա՛ռ եհաս ՛ի վերայ անողո՛րմ սրտմտութիւնն. քանզի գիտէր զնոցա եւ զհանդերձեալսն:
| 19:1 As for the ungodly, wrath came upon them without mercy unto the end: for he knew before what they would do:
|
19:2 զի եւ նոքա դարձցին ՛ի գնալ, եւ տագնապաւ յուղարկեալ զնոսա` հալածեսցեն զղջացեալք[304]:
| 19:2 How that having given them leave to depart, and sent them hastily away, they would repent and pursue them:
|
19:3 Զի մինչդեռ տակաւին ՛ի ձեռս իւրեանց ունէին զսուգս իւրեանց, եւ ճչէին առ գերեզմանօք մեռելոցն. մե՛ւս եւս անմտութեան խորհուրդ յինքեանս կորզէին. եւ զորս աղաչէինն եւ հանէին, նոցին որպէս փախստէից հետամո՛ւտ լինէին[305]:
| 19:3 For whilst they were yet mourning and making lamentation at the graves of the dead, they added another foolish device, and pursued them as fugitives, whom they had intreated to be gone:
|
19:4 Զի ձգէր զնոսա արժանն յա՛յնր վախճանի տագնապ. եւ զանցելոց անցիցն ընդ նոսա անյիշատակութիւն ՛ի մի՛տս արկանէին, զի զմնացելոց տանջանաց լցցե՛ն զպատիժս[306]:
| 19:4 For the destiny, whereof they were worthy, drew them unto this end, and made them forget the things that had already happened, that they might fulfil the punishment which was wanting to their torments:
|
19:5 եւ քո ժողովուրդ զնորասքանչ ճանապարհ գնասցէ, եւ նոքա նորանշան մա՛հ գտանիցեն[307]:
| 19:5 And that thy people might pass a wonderful way: but they might find a strange death:
|
19:6 Զի ամենայն արարածք յիւրաքանչիւր կարգի վերստին նորոգէր` արբանեկել քոց հրամանաց: Զի որոց որդիքն անվնա՛ս պահէին[308]:
| 19:6 For the whole creature in his proper kind was fashioned again anew, serving the peculiar commandments that were given unto them, that thy children might be kept without hurt:
|
19:7 ամպն ծածկեսցէ զբանակն: Զի ՛ի ջրոյն ցամաքութենէ որ ՛ի ներքո՛յ կայր` յատակք երկրին երեւէին. եւ ՛ի Կարմիր ծովուն ճանապա՛րհ անխափան` եւ դաշտ ծաղկաբեր ՛ի պտուտից բռնութեանն[309]:
| 19:7 As namely, a cloud shadowing the camp; and where water stood before, dry land appeared; and out of the Red sea a way without impediment; and out of the violent stream a green field:
|
19:8 Վասն որոյ միագունդ անցանէին որ քո՛վ ձեռամբդ ծածկեալ էին, տեսեալ զգործս սքանչելիս[310]:
| 19:8 Wherethrough all the people went that were defended with thy hand, seeing thy marvellous strange wonders:
|
19:9 Զի իբրեւ զձիս ճախրեցան, եւ իբրեւ զգառինս խայտացին, օրհնել զքեզ Տէր որ փրկեցեր զնոսա[311]:
| 19:9 For they went at large like horses, and leaped like lambs, praising thee, O Lord, who hadst delivered them:
|
19:10 Քանզի յիշէին տակաւին զիրսն որ ՛ի պանդխտութեան իւրեանց, թէ զիա՞րդ փոխանակ ծննդեան անասնոց` բղխեա՛ց երկիր նոցա մուն: Եւ փոխանակ ջրականացն բղխեաց գետն բազմութիւն գորտոց[312]:
| 19:10 For they were yet mindful of the things that were done while they sojourned in the strange land, how the ground brought forth flies instead of cattle, and how the river cast up a multitude of frogs instead of fishes:
|
19:11 Ապա յետոյ տեսին եւ նո՛ր ծնունդ թռչնոյ, յորժամ ցանկութեամբ տենչացեալք խնդրեցին խորտի՛կս կերակրոյ[313]:
| 19:11 But afterwards they saw a new generation of fowls, when, being led with their appetite, they asked delicate meats:
|
19:12 Զի ՛ի մխիթարութիւն ել նոցա լորամարգ ՛ի ծովէ, եւ պատիժք ՛ի վերայ մեղաւորաց հասին. ո՛չ առանց յառաջագոյն եղելոց նշանացն բռնութեամբ հրացան բարկութեանցն:
Քանզի յիրաւի՛ չարչարեցան ըստ իւրեանց չարութեանն, զի չարաչար օտարատեցութիւն հնարեցան[314]:
| 19:12 For quails came up unto them from the sea for their contentment.
KJV [13] And punishments came upon the sinners not without former signs by the force of thunders: for they suffered justly according to their own wickedness, insomuch as they used a more hard and hateful behaviour toward strangers:
|
19:13 Զի ոմանք զանծանօթս եկեալս չընդունէին. եւ նոքա զերախտաւոր հեւրս ծառայեցուցանէին[315]:
| 19:13 KJV [14] For the Sodomites did not receive those, whom they knew not when they came: but these brought friends into bondage, that had well deserved of them:
|
19:14 Եւ ո՛չ այնչափ միայն, այլ եւ այցելութիւն եղիցի նոցա. քանզի ատելութեամբ ընդունէին զօտարս[316]:
| 19:14 KJV [15] And not only so, but peradventure some respect shall be had of those, because they used strangers not friendly:
|
19:15 Բայց նոքա խնդութեամբ տօնիցն ընկալեալք, ընդ վաղուց ընդ նոցին արդարոցն վայելէին. անհնարին ցաւօք չարչարեցին զնոսա[317]:
| 19:15 KJV [16] But these very grievously afflicted them, whom they had received with feastings, and were already made partakers of the same laws with them:
|
19:16 Հարին շլացութեամբ իբրեւ զա՛յնոսիկ որ առ դուրս արդարոյն. յորժամ աննշոյլ անբա՛ց խաւարաւն պատեցան, իւրաքանչի՛ւրոք զիւրո՛յ դրաց ելս խնդրէր[318]:
| 19:16 KJV [17] Therefore even with blindness were these stricken, as those were at the doors of the righteous man: when, being compassed about with horrible great darkness, every one sought the passage of his own doors:
|
19:17 Զի վասն նոցա բնութիւնք պատշաճեալք, իբրեւ սաղմոսարանաւ իւրաքանչիւր յարդարեալ ձայնիւք. զիւրաքանչիւր անուն նուագէին, յամենայն ժամ ՛ի նմին ձայնի հաստատեալք. զոր է՛ ճշմարտիւ կարծել յեղելոցն տեսլենէ[319]:
| 19:17 KJV [18] For the elements were changed in themselves by a kind of harmony, like as in a psaltery notes change the name of the tune, and yet are always sounds; which may well be perceived by the sight of the things that have been done:
|
19:18 Զի ցամաքայինքն ՛ի ջո՛ւրս փոխէին, եւ լուղակքն յերկիր դառնային[320]:
| 19:18 KJV [19] For earthly things were turned into watery, and the things, that before swam in the water, now went upon the ground:
|
19:19 Հուր` ջրո՛յ յաղթէր իւրով զօրութեամբ, եւ ջուր` զի՛ւր շիջուցիչ բնութիւնն մոռանայր:
| 19:19 KJV [20] The fire had power in the water, forgetting his own virtue: and the water forgat his own quenching nature:
|
19:20 Եւ բոցք` դարձեալ զդիւրածախ անասնոցն զմարմինսն ո՛չ թառամեցուցանէին ՛ի շրջելն իւրեանց. եւ ո՛չ հալէին զսառնակերպ զդիւրահալ զազգ անուշակ կերակրոյն: Զի յամենայնի բարձրացուցեր զժողովուրդ քո եւ փառաւորեցե՛ր. եւ ո՛չ անտես արարեր յամենայն ժամանակի, եւ յամենայն տեղիս քոյով պաշտպանութեամբ Տէր[321]:
Կատարեցաւ Իմաստութիւն Սողոմոնի[322]:
| 19:20 KJV [21] On the other side, the flames wasted not the flesh of the corruptible living things, though they walked therein; neither melted they the icy kind of heavenly meat that was of nature apt to melt.
KJV [22] For in all things, O Lord, thou didst magnify thy people, and glorify them, neither didst thou lightly regard them: but didst assist them in every time and place:
|