Գրք. Tob, Գլ. 12   [(1895)]Գրք. Tob., Գլ. 12   [KJV]


12:1 Եւ կոչեա՛ց Տուբիթ զՏուբիա զորդին իւր` եւ ասէ ցնա. Տե՛ս արդ որդեակ զվարձս ա՛ռնդ որ եկն ընդ քեզ. եւ յաւելուլ յայն արժա՛ն է:

12:1 Then Tobit called his son Tobias, and said unto him, My son, see that the man have his wages, which went with thee, and thou must give him more:

12:2 Եւ ասէ ցնա. Հա՛յր, ո՛չ ինչ պակասէ՛ ինձ եթէ տա՛մ դմա զկէ՛ս ընչից իմոց զոր բերին:

12:2 And Tobias said unto him, O father, it is no harm to me to give him half of those things which I have brought:

12:3 զի զիս ած առ քեզ ո՛ղջ, եւ զկինն իմ ողջացո՛յց, եւ զարծաթն իմ եբե՛ր, եւ զքեզ նո՛յնպէս ողջացոյց:

12:3 For he hath brought me again to thee in safety, and made whole my wife, and brought me the money, and likewise healed thee:

12:4 Եւ ասէ ծերն. Յիրաւի՛ է տալ նմա[85]:

12:4 Then the old man said, It is due unto him:

12:5 Եւ կոչեա՛ց նա զհրեշտակն` եւ ասէ ցնա. Ա՛ռ դու զկէսս այնր ամենայնի զոր բերերն[86]:

12:5 So he called the angel, and he said unto him, Take half of all that ye have brought and go away in safety:

12:6 Եւ կոչեաց յայնժամ զնոսա զերկոսին` եւ ասէ ցնոսա. Օրհնեցէ՛ք դուք զԱստուած, եւ խոստովա՛ն եղերուք դուք նմա. եւ տո՛ւք նմա զփառս. եւ խոստովա՛ն եղերուք առաջի ամենայն կենդանեաց վասն այդր զոր արա՛րդ ընդ ձեզ. զի բարի՛ է օրհնել զԱստուած, եւ բարձրացուցանել զանուն նորա. եւ զպատգամս գործո՛ց Աստուծոյ` պատուով մեծացուցանել, եւ մի՛ յապաղէք խոստովա՛ն լինել նմա:

12:6 Then he took them both apart, and said unto them, Bless God, praise him, and magnify him, and praise him for the things which he hath done unto you in the sight of all that live. It is good to praise God, and exalt his name, and honourably to shew forth the works of God; therefore be not slack to praise him:

12:7 Զխորհուրդ թագաւորի բարւո՛ք է ծածկել, այլ զգործս Աստուծոյ յայտնել փառօք: Զբարիս գործեսջիք, եւ չար ձեզ ո՛չ պատահեսցէ:

12:7 It is good to keep close the secret of a king, but it is honourable to reveal the works of God. Do that which is good, and no evil shall touch you:

12:8 Բարի՛ են աղօթք` պահօք եւ ողորմութեամբք եւ արդարութեամբք. բարի՛ է սակաւիկ մի արդարութեամբ, քան զբազում ինչս անիրաւութեամբ. բարի՛ է առնել զողորմութիւնս` քան դնել զգանձս ոսկւոյ[87]:

12:8 Prayer is good with fasting and alms and righteousness. A little with righteousness is better than much with unrighteousness. It is better to give alms than to lay up gold:

12:9 զի ողորմութիւն ՛ի մահուանէ փրկէ, եւ նա ինքն սրբէ յամենայն մեղաց. որք առնեն զողորմութիւնս եւ զարդարութիւնս` լցցի՛ն կենօք:

12:9 For alms doth deliver from death, and shall purge away all sin. Those that exercise alms and righteousness shall be filled with life:

12:10 եւ ոյք մեղանչենն` պատերազմօ՛ղք են իւրեանց կենացն:

12:10 But they that sin are enemies to their own life:

12:11 Արդ` ո՛չ ծածկեցից ես ՛ի ձէնջ բա՛ն մի. զի ասացի՛ իսկ եթէ զխորհուրդս արքայի ծածկել բարիոք է, այլ զգործս Աստուծոյ յայտնե՛լ փառօք[88]:

12:11 Surely I will keep close nothing from you. For I said, It was good to keep close the secret of a king, but that it was honourable to reveal the works of God:

12:12 Յորժամ կացեր դու յաղօթս` եւ նուն քո Սառա, ե՛ս մատուցի զյիշատակս աղօթից ձերոց առաջի սրբոյն: Եւ յորժամ թաղէիր դու զմեռեալսն` ե՛ս ընդ քեզ էի:

12:12 Now therefore, when thou didst pray, and Sara thy daughter in law, I did bring the remembrance of your prayers before the Holy One: and when thou didst bury the dead, I was with thee likewise:

12:13 Եւ յորժամ ո՛չն դանդաղեցար ՛ի յառնելն եւ թողուլ զճաշն քո, զի երթիցես եւ ամփոփիցես զմեռեալն` ո՛չ մոռացայ զքեզ յորժամ զբարիսն գործէիր. այլ ընդ քե՛զ էի[89]:

12:13 And when thou didst not delay to rise up, and leave thy dinner, to go and cover the dead, thy good deed was not hid from me: but I was with thee:

12:14 Եւ առաքեաց զիս Աստուած բժշկել զքեզ` եւ զնուն քո Սառա[90]:

12:14 And now God hath sent me to heal thee and Sara thy daughter in law:

12:15 Ե՛ս եմ Հռափայէլ յեւթա՛նց անտի ՛ի սրբոցն հրեշտակաց` որք հանեն մատուցանեն զաղօթս սրբոցն, եւ մտանեն առաջի փառաց սրբոյն[91]:

12:15 I am Raphael, one of the seven holy angels, which present the prayers of the saints, and which go in and out before the glory of the Holy One:

12:16 Եւ խռովեցան երկոքին` եւ անկան ՛ի վերայ երեսաց իւրեանց, զի զահի՛ հարան յոյժ:

12:16 Then they were both troubled, and fell upon their faces: for they feared:

12:17 Եւ ասէ ցնոսա. Մի՛ երկնչիք, խաղաղութիւն լիցի ձեզ` եւ զԱստուած օրհնեցէք:

12:17 But he said unto them, Fear not, for it shall go well with you; praise God therefore:

12:18 զի ո՛չ եթէ իմով ինչ շնորհօք եկի ես, այլ կամօք Աստուծոյ ձերոյ եկի. օրհնեցէ՛ք զնա յաւիտեան:

12:18 For not of any favour of mine, but by the will of our God I came; wherefore praise him for ever:

12:19 Վասն զի զամենայն զաւուրսն զոր յայտնէի՛ ես ձեզ, ո՛չ կերայ եւ ո՛չ արբի, այլ իբրեւ տեսիլ տեսանէիք:

12:19 All these days I did appear unto you; but I did neither eat nor drink, but ye did see a vision:

12:20 Եւ արդ` այժմ խոստովա՛ն եղերուք Աստուծոյ ձերում, զի ելանեմ ես առ ա՛յն որ առաքեացն զիս: Եւ գրեցէ՛ք դուք զայս ամենայն որ եղեւս` եւ կատարեցաւ:

12:20 Now therefore give God thanks: for I go up to him that sent me; but write all things which are done in a book:

12:21 Եւ գրեցաւ ՛ի գիրսս: Եւ այլ ո՛չ եւս տեսին զնա:

12:21 And when they arose, they saw him no more:

12:22 Գոհանային զգործոյն եւ զմեծամեծացն Աստուծոյ, եւ ո՛րպէս երեւեցաւ նոցա հրեշտակն Տեառն:

12:22 Then they confessed the great and wonderful works of God, and how the angel of the Lord had appeared unto them:



Copyright (C) 2023