6:1 Վասն որոյ թողեալ զբան սկզբանն Քրիստոսի` ի կատարումն եկեսցուք. մի՛ միւսանգամ արկանել հիմն ապաշխարութեան ի մեռելոտի գործոց անտի, եւ հաւատոցն որ յԱստուած:
| 6:1 Therefore leaving the principles of the doctrine of Christ, let us go on unto perfection; not laying again the foundation of repentance from dead works, and of faith toward God:
|
6:2 եւ մկրտութեանցն վարդապետութեան, եւ ձեռնադրութեան ձեռաց, եւ յարութեան մեռելոց, եւ դատաստանին յաւիտենից:
| 6:2 Of the doctrine of baptisms, and of laying on of hands, and of resurrection of the dead, and of eternal judgment:
|
6:3 Եւ արդ արասցուք զայն, եթէ Աստուած հրամայեսցէ:
| 6:3 And this will we do, if God permit:
|
6:4 Քանզի անհնար է միանգամ [21]մկրտելոցն որ ճաշակեցին յերկնաւոր պարգեւացն, եւ հաղորդք եղեն Հոգւոյն Սրբոյ:
| 6:4 For [it is] impossible for those who were once enlightened, and have tasted of the heavenly gift, and were made partakers of the Holy Ghost:
|
6:5 եւ զգեղեցիկ բանին Աստուծոյ ճաշակսն ճաշակեցին, եւ զզօրութիւնս հանդերձելոյ աշխարհին:
| 6:5 And have tasted the good word of God, and the powers of the world to come:
|
6:6 եւ կործանեսցին, միւսանգամ նորոգել յապաշխարութիւն, եւ վերստին ի խաչ հանել անձանց զՈրդին Աստուծոյ, եւ դարձեալ խայտառակել:
| 6:6 If they shall fall away, to renew them again unto repentance; seeing they crucify to themselves the Son of God afresh, and put [him] to an open shame:
|
6:7 Քանզի երկիր որ ըմպիցէ զանձրեւ բազում անգամ եկեալ ի վերայ նորա, եւ ծնանիցի արդիւնս շայեկանս նոցա վասն որոց գործիցին, ընդունի զօրհնութիւն յԱստուծոյ:
| 6:7 For the earth which drinketh in the rain that cometh oft upon it, and bringeth forth herbs meet for them by whom it is dressed, receiveth blessing from God:
|
6:8 իսկ որ բերէ փուշ եւ տատասկ, անպիտան է եւ մերձ յանէծս, եւ վախճան նորա յայրումն:
| 6:8 But that which beareth thorns and briers [is] rejected, and [is] nigh unto cursing; whose end [is] to be burned:
|
6:9 Բայց հաստատեալ եմ վասն ձեր, սիրելիք, ի լաւ անդր եւ որ լին է փրկութեամբ, [22]զի թէպէտ եւ այսպէս խօսիմք:
| 6:9 But, beloved, we are persuaded better things of you, and things that accompany salvation, though we thus speak:
|
6:10 Ոչ եթէ անիրաւ ինչ է Աստուած մոռանալ զգործս ձեր եւ զսէրն զոր ցուցէք յանուն նորա, զի պաշտէիք զսուրբսն եւ պաշտէք:
| 6:10 For God [is] not unrighteous to forget your work and labour of love, which ye have shewed toward his name, in that ye have ministered to the saints, and do minister:
|
6:11 Եւ մեք ըղձանամք զի իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ զնոյն փոյթ ցուցանիցէ ի հաստատութիւն յուսոյն մինչեւ ցվախճան:
| 6:11 And we desire that every one of you do shew the same diligence to the full assurance of hope unto the end:
|
6:12 զի մի՛ հիւանդամիտք լինիցիք, նմանողք եղերուք այնոցիկ որ հաւատովքն եւ երկայնմտութեամբ ժառանգեցին զաւետիսն:
| 6:12 That ye be not slothful, but followers of them who through faith and patience inherit the promises:
|
6:13 Զի Աբրահամու խոստացեալ զաւետիսն` Աստուծոյ, քանզի յայլ ոք ի մեծ ոչ գոյր երդնուլ:
| 6:13 For when God made promise to Abraham, because he could swear by no greater, he sware by himself:
|
6:14 յանձն իւր երդուաւ եւ ասէ. Այո, օրհնելով օրհնեցից զքեզ, եւ բազմացուցանելով բազմացուցից զքեզ:
| 6:14 Saying, Surely blessing I will bless thee, and multiplying I will multiply thee:
|
6:15 Եւ այնպէս երկայնամիտ եղեալ` եհաս աւետեացն:
| 6:15 And so, after he had patiently endured, he obtained the promise:
|
6:16 Ապաքէն մարդիկ որ ինչ ի վեր է քան զինքեանս` յայն երդնուն, եւ ամենայն հակառակութեան նոցա վճիռ ի հաստատութիւն` երդումնն է:
| 6:16 For men verily swear by the greater: and an oath for confirmation [is] to them an end of all strife:
|
6:17 Որով առաւել եւս կամեցեալ Աստուծոյ ցուցանել ժառանգաւորաց աւետեացն զհաստատութիւն խորհրդոյն իւրոյ, միջնորդեաց երդմամբ:
| 6:17 Wherein God, willing more abundantly to shew unto the heirs of promise the immutability of his counsel, confirmed [it] by an oath:
|
6:18 զի երկու անփոփոխելի իրօքն որովք անհնար իցէ ստել Աստուծոյ` հաստատուն մխիթարութիւն ունիցիմք, որք ապաստան եղեաք բուռն հարկանել զհանդերձեալ յուսոյն:
| 6:18 That by two immutable things, in which [it was] impossible for God to lie, we might have a strong consolation, who have fled for refuge to lay hold upon the hope set before us:
|
6:19 զոր իբրեւ զխարիսխ հաստատուն եւ անշարժ ունիցիմք անձանց մերոց, որ եւ մտանիցէ ի ներքին կողմն վարագուրին:
| 6:19 Which [hope] we have as an anchor of the soul, both sure and stedfast, and which entereth into that within the veil:
|
6:20 ուր կարապետն մեր Յիսուս եմուտ վասն մեր, ըստ կարգին Մելքիսեդեկի եղեւ քահանայապետ յաւիտենից:
| 6:20 Whither the forerunner is for us entered, [even] Jesus, made an high priest for ever after the order of Melchisedec:
|