22:1 Արք եղբարք եւ հարք, լուարուք ինձ այժմ առ ձեզ պատասխանատուութեանս:
| 22:1 Men, brethren, and fathers, hear ye my defence [which I make] now unto you:
|
22:2 Իբրեւ լուան եթէ Հեբրայեցւոց լեզուաւն բարբառեցաւ նոցա` առաւել եւս դադարեցին ի լռութիւն:
| 22:2 And when they heard that he spake in the Hebrew tongue to them, they kept the more silence: and he saith:
|
22:3 եւ նա ասէ.) Ես եմ այր Հրեայ ծնեալ ի Տարսոն Կիլիկեցւոց` սնեալ ի քաղաքիս յայսմիկ առ ոտս Գամաղիելի, խրատեալ ըստ ճշմարտութեան հայրենի օրինացն, նախանձայոյզ էի Աստուծոյ` որպէս ամենեքեան դուք այսօր:
| 22:3 I am verily a man [which am] a Jew, born in Tarsus, [a city] in Cilicia, yet brought up in this city at the feet of Gamaliel, [and] taught according to the perfect manner of the law of the fathers, and was zealous toward God, as ye all are this day:
|
22:4 Որ զսոյն ճանապարհ վարեցի մինչեւ ի մահ, կապել եւ մատնել ի բանտս արս եւ կանայս:
| 22:4 And I persecuted this way unto the death, binding and delivering into prisons both men and women:
|
22:5 որպէս եւ քահանայապետդ վկայէ ինձ եւ ամենայն ծերակոյտդ, յորոց եւ թուղթս առեալ առ եղբարս ի Դամասկոս երթայի, ածել եւ անտի կապեալս յԵրուսաղէմ, զի պատժեսցին:
| 22:5 As also the high priest doth bear me witness, and all the estate of the elders: from whom also I received letters unto the brethren, and went to Damascus, to bring them which were there bound unto Jerusalem, for to be punished:
|
22:6 Եւ եղեւ ինձ ի գնալն եւ ի մերձենալ ի Դամասկոս, զմիջաւուրբն յանկարծակի յերկնից փայլատակեալ լոյս սաստիկ զինեւ:
| 22:6 And it came to pass, that, as I made my journey, and was come nigh unto Damascus about noon, suddenly there shone from heaven a great light round about me:
|
22:7 եւ անկայ յերկիր, եւ լուայ բարբառ որ ասէր ցիս. Սաւուղ, Սաւուղ, զի՞ հալածես զիս:
| 22:7 And I fell unto the ground, and heard a voice saying unto me, Saul, Saul, why persecutest thou me:
|
22:8 Եւ ես ետու պատասխանի թէ` Ո՞վ ես, Տէր: Եւ ասէ ցիս. Ես եմ Յիսուս Նազովրեցի զոր դուն հալածես:
| 22:8 And I answered, Who art thou, Lord? And he said unto me, I am Jesus of Nazareth, whom thou persecutest:
|
22:9 Բայց որ ընդ իսն էին` զլոյսն տեսանէին[94], այլ զձայնն ոչ լսէին որ խօսէր ընդ իս:
| 22:9 And they that were with me saw indeed the light, and were afraid; but they heard not the voice of him that spake to me:
|
22:10 Եւ ասեմ. Զի՞նչ արարից, Տէր: Եւ ասէ ցիս Տէր. Յարուցեալ երթիցես ի Դամասկոս, եւ անդ պատմեսցի քեզ վասն ամենայնի որ հրաման է քեզ առնել:
| 22:10 And I said, What shall I do, Lord? And the Lord said unto me, Arise, and go into Damascus; and there it shall be told thee of all things which are appointed for thee to do:
|
22:11 Իբրեւ ոչ տեսանէի ի փառաց լուսոյն այնորիկ, զձեռանէ ձգեալ ի նոցանէ որ ընդ իսն էին, մտի ի Դամասկոս:
| 22:11 And when I could not see for the glory of that light, being led by the hand of them that were with me, I came into Damascus:
|
22:12 Անանիա ոմն այր երկիւղած ըստ օրինացն, վկայեալ յամենայն բնակչաց որ ի Դամասկոս Հրեայքն էին:
| 22:12 And one Ananias, a devout man according to the law, having a good report of all the Jews which dwelt:
|
22:13 եկն եկաց առ իս եւ ասէ. Սաւուղ եղբայր, ի վեր հայեաց:
| 22:13 Came unto me, and stood, and said unto me, Brother Saul, receive thy sight. And the same hour I looked up upon him:
|
22:14 Եւ ես նոյնժամայն ի վեր հայեցայ ի նա. եւ նա ասէ ցիս. Աստուած հարցն մերոց յառաջագոյն ընտրեաց զքեզ ճանաչել զկամս նորա, եւ տեսանել զԱրդարն եւ լսել բարբառ ի բերանոյ նորա:
| 22:14 And he said, The God of our fathers hath chosen thee, that thou shouldest know his will, and see that Just One, and shouldest hear the voice of his mouth:
|
22:15 զի եղիցես վկայ նորա առ ամենայն մարդիկ որոց տեսերն եւ լուար:
| 22:15 For thou shalt be his witness unto all men of what thou hast seen and heard:
|
22:16 Եւ արդ զի՞ հեղգաս, արի, մկրտեաց եւ լուա զմեղս քո ի կարդալ զանուն նորա:
| 22:16 And now why tarriest thou? arise, and be baptized, and wash away thy sins, calling on the name of the Lord:
|
22:17 Եւ եղեւ ինձ ի դառնալն յԵրուսաղէմ եւ կալ յաղօթս ի տաճարին, լինել ի զարմացման:
| 22:17 And it came to pass, that, when I was come again to Jerusalem, even while I prayed in the temple, I was in a trance:
|
22:18 եւ տեսանել զնա զի ասէր ցիս. Փութա ել յԵրուսաղեմէ վաղվաղակի, քանզի չեն ընդունելոց զքո վկայութիւնդ վասն իմ:
| 22:18 And saw him saying unto me, Make haste, and get thee quickly out of Jerusalem: for they will not receive thy testimony concerning me:
|
22:19 Եւ ես ասեմ. Տէր, ինքեանք իսկ գիտեն զի ես էի որ ի բանտն տայի եւ գան հարկանէի ըստ ժողովրդոցն զհաւատացեալս ի քեզ:
| 22:19 And I said, Lord, they know that I imprisoned and beat in every synagogue them that believed on thee:
|
22:20 Եւ յորժամ հեղոյր արիւնն Ստեփանոսի վկայի քո, ես ինքն էի որ ի վերայ կայի, եւ կամակից լինէի սպանման նորա, եւ պահէի զհանդերձս սպանողացն նորա:
| 22:20 And when the blood of thy martyr Stephen was shed, I also was standing by, and consenting unto his death, and kept the raiment of them that slew him:
|
22:21 Եւ ասէ ցիս. Գնա, զի ես ի հեթանոսս հեռաւորս առաքեցից զքեզ:
| 22:21 And he said unto me, Depart: for I will send thee far hence unto the Gentiles:
|
22:22 Եւ ունկն դնէին նմա մինչեւ ցայս բան, ապա բարձին զձայնս իւրեանց եւ ասեն. Բարձ յերկրէ զայդպիսիդ, զի չէ պարտ այդպիսւոյդ կեալ:
| 22:22 And they gave him audience unto this word, and [then] lifted up their voices, and said, Away with such a [fellow] from the earth: for it is not fit that he should live:
|
22:23 Եւ յաղաղակելն նոցա եւ ընկենուլ զհանդերձս եւ զփոշին ցանել յօդսն:
| 22:23 And as they cried out, and cast off [their] clothes, and threw dust into the air:
|
22:24 հրամայեաց հազարապետն մուծանել զնա ի բանակն, ասէր, գանիւ հարցանել զնա, զի գիտացից վասն որոյ յանցման այնպէս աղաղակէին զնմանէ:
| 22:24 The chief captain commanded him to be brought into the castle, and bade that he should be examined by scourging; that he might know wherefore they cried so against him:
|
22:25 Եւ իբրեւ պրկեցին զնա փոկովք, ասէ Պաւղոս ցհարիւրապետն որ ի վերայ կայր. Եթէ զայր Հռովմայեցի եւ անարատ պա՞րտ իցէ ձեզ գան հարկանել:
| 22:25 And as they bound him with thongs, Paul said unto the centurion that stood by, Is it lawful for you to scourge a man that is a Roman, and uncondemned:
|
22:26 Իբրեւ լուաւ հարիւրապետն, մատուցեալ առ հազարապետն պատմեաց եւ ասէ. Զի՞նչ կամիս առնել, քանզի այրս այս Հռովմայեցի է:
| 22:26 When the centurion heard [that], he went and told the chief captain, saying, Take heed what thou doest: for this man is a Roman:
|
22:27 Եւ մատուցեալ հազարապետն` ասէ ցնա. Ասա դու ցիս, Հռովմայեցի՞ ես: Եւ նա ասէ. Այո:
| 22:27 Then the chief captain came, and said unto him, Tell me, art thou a Roman? He said, Yea:
|
22:28 Պատասխանի ետ հազարապետն. Ես բազում գլխոց զզինուորութիւնս զայս ստացայ: Ասէ Պաւղոս. Ես ծնեալ իսկ ի դմին եմ:
| 22:28 And the chief captain answered, With a great sum obtained I this freedom. And Paul said, But I was [free] born:
|
22:29 Եւ վաղվաղակի ի բաց կացին ի նմանէ` որ [95]հարկանելոցն էին զնա. եւ հազարապետն իսկ երկեաւ, իբրեւ գիտաց եթէ Հռովմայեցի է, եւ զի կապեալ եւս էր զնա:
| 22:29 Then straightway they departed from him which should have examined him: and the chief captain also was afraid, after he knew that he was a Roman, and because he had bound him:
|
22:30 Եւ ի վաղիւ անդր կամէր գիտել զճշմարիտն, թէ զի՛նչ չարախօսութիւն իցէ Հրէիցն, արձակեաց զնա, եւ հրամայեաց կոչել զքահանայապետսն եւ զամենայն ատեանն. եւ իջուցեալ զՊաւղոս` կացոյց ի մէջ նոցա:
| 22:30 On the morrow, because he would have known the certainty wherefore he was accused of the Jews, he loosed him from [his] bands, and commanded the chief priests and all their council to appear, and brought Paul down, and set him before them:
|