Գրք. 1Pet, Գլ. 2   [(1895)]Գրք. 1Pet., Գլ. 2   [KJV]


2:1 Ի բաց թօթափել այսուհետեւ զամենայն չարութիւն եւ զամենայն նենգութիւն եւ զկեղծաւորութիւնս եւ զնախանձ եւ զամենայն չարախօսութիւն:

2:1 Wherefore laying aside all malice, and all guile, and hypocrisies, and envies, and all evil speakings:

2:2 իբրեւ զարդի ծնեալ մանկունս խօսուն եւ անխարդախ կաթինն փափաքիցէք, զի նովաւ աճիցէք [8]ի փրկութիւն:

2:2 As newborn babes, desire the sincere milk of the word, that ye may grow thereby:

2:3 եթէ ճաշակիցէք զի քաղցր է Տէր:

2:3 If so be ye have tasted that the Lord [is] gracious:

2:4 առ որ մատուցեալ, ի Վէմն կենդանի, որ թէպէտ ի մարդկանէ անարգեալ, այլ առ ի յԱստուծոյ ընտրեալ եւ պատուական է:

2:4 To whom coming, [as unto] a living stone, disallowed indeed of men, but chosen of God, [and] precious:

2:5 եւ դուք իբրեւ զվէմս կենդանիս շինիք տաճար հոգեւոր, յանարատ քահանայութիւն, մատուցանել զհոգեւորն պատարագս հաճոյս Աստուծոյ ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի:

2:5 Ye also, as lively stones, are built up a spiritual house, an holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices, acceptable to God by Jesus Christ:

2:6 Քանզի կայ իսկ ի գրի եթէ` Ահաւասիկ դնեմ ի Սիովն վէմ ընտիր, գլուխ անկեան պատուական, եւ որ ի նա հաւատասցէ` մի՛ ամաչեսցէ:

2:6 Wherefore also it is contained in the scripture, Behold, I lay in Sion a chief corner stone, elect, precious: and he that believeth on him shall not be confounded:

2:7 Ձեզ այսուհետեւ հաւատացելոցդ` [9]վէմ պատուական, իսկ անհաւատիցն` վէմն զոր անարգեցին շինողքն, նա եղեւ գլուխ անկեան:

2:7 Unto you therefore which believe [he is] precious: but unto them which be disobedient, the stone which the builders disallowed, the same is made the head of the corner:

2:8 եւ վէմ գլորման եւ վէմ գայթակղութեան, որ գայթակղին ապստամբեալք ի բանէն յոր եւ եդան:

2:8 And a stone of stumbling, and a rock of offence, [even to them] which stumble at the word, being disobedient: whereunto also they were appointed:

2:9 Այլ դուք ազգ էք ընտիր, [10]թագաւորութիւն, քահանայութիւն``, ազգ սուրբ, ժողովուրդ սեպհական, որպէս զի [11]զձեր առաքինութիւնսն նուիրիցէք այնմ, որ`` զձեզ ի խաւարէն կոչեաց յիւր սքանչելի լոյսն:

2:9 But ye [are] a chosen generation, a royal priesthood, an holy nation, a peculiar people; that ye should shew forth the praises of him who hath called you out of darkness into his marvellous light:

2:10 Որք երբեմն չժողովուրդ, բայց արդ ժողովուրդ Աստուծոյ. որք չողորմեալք, այժմ ողորմութիւն գտէք:

2:10 Which in time past [were] not a people, but [are] now the people of God: which had not obtained mercy, but now have obtained mercy:

2:11 Սիրելիք, աղաչեմ իբրեւ զպանդուխտս եւ զնժդեհս ի բաց մերժել ի մարմնաւոր ցանկութեանցն որ զինուորին ընդդէմ ոգւոց:

2:11 Dearly beloved, I beseech [you] as strangers and pilgrims, abstain from fleshly lusts, which war against the soul:

2:12 զվարս ձեր ի մէջ հեթանոսաց պարկեշտս ցուցանել, զի որով բամբասիցեն զձեզ իբրեւ զչարագործս, ի բարւոք գործոցն ձերոց դիտեալ` փառաւոր առնիցեն զԱստուած յաւուրն այցելութեան:

2:12 Having your conversation honest among the Gentiles: that, whereas they speak against you as evildoers, they may by [your] good works, which they shall behold, glorify God in the day of visitation:

2:13 Հնազանդ լերուք ամենայն մարդկեղէն ստեղծուածոյ վասն Տեառն, եթէ թագաւորի` իբրեւ առաւել ումեք:

2:13 Submit yourselves to every ordinance of man for the Lord' s sake: whether it be to the king, as supreme:

2:14 եթէ դատաւորաց` իբրեւ ի նմանէ առաքելոց ի վրէժխնդրութիւն չարագործացն եւ ի գովութիւն բարեգործացն:

2:14 Or unto governors, as unto them that are sent by him for the punishment of evildoers, and for the praise of them that do well:

2:15 Զի այսպէս են կամք Աստուծոյ, բարեգործացն պապանձեցուցանել զանզգամ մարդոց զանգիտութիւն:

2:15 For so is the will of God, that with well doing ye may put to silence the ignorance of foolish men:

2:16 իբրեւ զազատս լինել, եւ մի՛ իբրեւ պատրուակ չարութեան ունել զազատութիւնն, այլ իբրեւ Աստուծոյ ծառայք:

2:16 As free, and not using [your] liberty for a cloke of maliciousness, but as the servants of God:

2:17 Զամենեսեան պատուեցէք. զեղբայրսիրութիւն սիրեցէք. յԱստուծոյ երկերուք. [12]զթագաւորս պատուեցէք:

2:17 Honour all [men]. Love the brotherhood. Fear God. Honour the king:

2:18 Ծառայք հնազանդ լինել յամենայնի երկիւղիւ տերանց, ոչ միայն բարերարացն եւ հեզոցն, այլ եւ կամակորացն:

2:18 Servants, [be] subject to [your] masters with all fear; not only to the good and gentle, but also to the froward:

2:19 Զի այս` շնորհք [13]յԱստուծոյ են, եթէ բարւոք ինչ մտօք տանիցի ոք վշտաց`` յանիրաւի:

2:19 For this [is] thankworthy, if a man for conscience toward God endure grief, suffering wrongfully:

2:20 Քանզի զի՞նչ [14]երախտիք իցեն, եթէ յորժամ մեղանչիցէք` տանջիցիք եւ համբերիցէք. այլ եթէ բարիս գործիցէք, չարչարիցիք եւ համբերիցէք, այն շնորհք [15]յԱստուծոյ են:

2:20 For what glory [is it], if, when ye be buffeted for your faults, ye shall take it patiently? but if, when ye do well, and suffer [for it], ye take it patiently, this [is] acceptable with God:

2:21 Քանզի ի դոյն իսկ կոչեցարուք, զի եւ Քրիստոս վասն ձեր [16]մեռաւ, եւ ձեզ եթող օրինակ` զի զհետ երթայցէք հետոց նորա:

2:21 For even hereunto were ye called: because Christ also suffered for us, leaving us an example, that ye should follow his steps:

2:22 որ ոչն արար մեղս եւ ոչ գտաւ նենգութիւն ի բերան նորա:

2:22 Who did no sin, neither was guile found in his mouth:

2:23 որ բամբասեալ, եւ ոչ փոխարէն բամբասէր. չարչարեալ, եւ ոչ պահէր սպառնալիս, բայց [17]իրաւամբք մատնէր դատաւորին:

2:23 Who, when he was reviled, reviled not again; when he suffered, he threatened not; but committed [himself] to him that judgeth righteously:

2:24 որ զմեր մեղսն իւրով մարմնովն վերացոյց ի խաչափայտն, զի լիցուք զերծեալք ի մեղաց անտի, եւ իցեմք արդարութեանն կենակիցք. որոյ վիրօքն բժշկեցայք:

2:24 Who his own self bare our sins in his own body on the tree, that we, being dead to sins, should live unto righteousness: by whose stripes ye were healed:

2:25 Քանզի էիք իբրեւ զոչխարս մոլորեալս, այլ այժմ դարձարուք առ Հովիւն եւ Տեսուչ ոգւոց ձերոց:

2:25 For ye were as sheep going astray; but are now returned unto the Shepherd and Bishop of your souls:



Copyright (C) 2023